Arthur Foss, Seattle

Arthur Foss, zbudowany w 1889 r. jako Wallowa w Portland w stanie Oregon, jest prawdopodobnie najstarszym drewnianym holownikiem pływającym na świecie. Jego 79-letnia służba komercyjna rozpoczęła się od holowania żaglowców przez rzekę Columbia, a zakończyła holowaniem tratw z bali drewnianych w cieśninie Juan de Fuca w 1968 roku. Obecnie Northwest Seaport zachowuje holownik jako statek-muzeum w Seattle, w stanie Waszyngton.

Długą służbę holownika na północno-zachodnim Pacyfiku, w tym jego rolę w gorączce złota w Klondike, przerwały przygotowania do wojny na początku 1941 roku. Po dostarczeniu bramy do suchego doku do Pearl Harbor holownik został wyczarterowany przez Contractors Pacific Naval Air Bases, konsorcjum utworzone w celu budowy lotnisk na odległych wyspach Pacyfiku, jako że Stany Zjednoczone przygotowywały się do wojny. W czerwcu 1941 r. Arthur Foss wspierał budowę na wyspie Wake, a w listopadzie, wraz z mniejszym Justine Foss, transportował materiały budowlane z barek na lagunie na wyspę. Po zakończeniu prac holownik miał wrócić na Hawaje z dwiema barkami na pokładzie.

Kapitan, zaniepokojony ostrzeżeniami wojennymi, opuścił wyspę bez tankowania. Mniejszy holownik musiał uzupełnić paliwo i pozostał na miejscu. Arthur Foss był około dwanaście godzin w podróży do Honolulu, gdy nadeszła wiadomość o ataku na Pearl Harbor. Załoga holownika przemalowała go dostępną farbą i zachowała ciszę radiową. Holownik, opóźniony i uważany za zaginiony, został dostrzeżony przez samoloty patrolowe Marynarki Wojennej i 28 grudnia dotarł do Pearl Harbor z zapasem paliwa na mniej niż jeden dzień pracy. Załoga "Justine Foss" została schwytana, gdy wyspę zajęli Japończycy, a wszyscy z wyjątkiem jednego zostali straceni. Od początku 1942 r. do lutego 1945 r. Marynarka Wojenna wykorzystywała statek Arthur Foss jako holownik stoczniowy pod nazwą Dohasan. Holownik był unieruchomiony do 1947 roku, kiedy to został zwrócony firmie Foss i przetransportowany do ojczystego regionu, gdzie w 1948 roku został przystosowany do służby w firmie. Służył firmie jeszcze przez dwadzieścia lat, aż do przejścia na emeryturę w lipcu 1968 roku.