Canfield-Wright House, Del Mar

Canfield-Wright House, znany również jako Wrightland i The Pink Lady, to zabytkowy budynek w Del Mar w Kalifornii. Ten prywatny dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków 14 maja 2004 roku.

Dom został zbudowany w 1910 r. dla Charlesa A. Canfielda. Canfield, wraz z partnerem biznesowym Edwardem L. Dohenym, stał się potentatem naftowym po wywierceniu pierwszego udanego szybu naftowego w Los Angeles w 1892 roku. Obaj wywiercili również pierwszy odwiert naftowy w Meksyku, a uzyskany asfalt wykorzystali do utwardzenia meksykańskich dróg i stali się prekursorami firmy Pemex. Praca wspólników stała się podstawą książki Uptona Sinclaira Oil! i związanego z nią filmu There Will Be Blood. Canfield przekonał Atchison, Topeka and Santa Fe Railway do zmiany lokomotyw z węglowych na olejowe. Ostatecznie zainwestował swój majątek w nieruchomości. Tworząc Rodeo Land and Water Company w Los Angeles z Burtonem E. Greenem i Maxem Whittierem oraz South Coast Land Company w Del Mar z Henrym E. Huntingtonem i innymi partnerami, pomógł w założeniu Beverly Hills w Kalifornii i Del Mar.

Canfield wybrał architekta Johna C. Austina, który zaprojektował również hotel Del Mar należący do Southern Land Company, a następnie zaprojektował najważniejsze zabytki południowej Kalifornii, takie jak ratusz w Los Angeles i obserwatorium Griffitha. Dom został zaprojektowany w stylu Mission i Spanish Revival z wpływami włoskiej willi i usytuowany z widokiem na Ocean Spokojny.

Canfield zmarł w 1913 roku. Dom pozostawał w rodzinie Canfieldów do 1923 r. kiedy to został sprzedany rodzinie Wrightów. Budynek był zmieniany tylko w niewielkim stopniu: dobudowano niewielkie elementy do głównego budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych, a na posesji pojawił się duży mur oporowy. Pod koniec XX wieku budynek był wynajmowany i został pomalowany na jasnoróżowy kolor. W 2002 r. deweloper wystąpił o pozwolenie na rozbiórkę nieruchomości w celu zastąpienia jej współczesnym obiektem. Propozycja ta zmobilizowała okolicznych mieszkańców do podjęcia starań o zachowanie budynku; ich działania objęły m.in. złożenie wniosku o umieszczenie budynku na liście NRHP. Z pomocą takich grup, jak organizacja Save Our Heritage, mieszkańcy wywierali presję na władze miasta Del Mar, które wcześniej nie posiadało żadnych przepisów dotyczących ochrony zabytków ani zachęt do jej podejmowania, na posiedzeniach rady miejskiej i komisji projektowej, co opóźniło wydanie pozwolenia. W ciągu sześciu miesięcy od momentu, gdy domowi groziła rozbiórka, pojawił się nowy właściciel, który chciał go kupić i odrestaurować. Nowy właściciel, deweloper mieszkający w pobliżu, przedstawił plany zagospodarowania, które zostały ocenione jako zgodne z wytycznymi dotyczącymi ochrony zabytków. Dom został odrestaurowany w ciągu czterech lat, od 2004 do 2008 roku. Pozostaje on prywatną rezydencją, której właścicielami są obecnie Marc i Patty Brutten.