Codorus Navigation, York

Codorus Navigation Company, z siedzibą w York w południowo-środkowej Pensylwanii, została założona w 1829 roku w celu stworzenia żeglownej drogi wodnej wzdłuż Codorus Creek z York w Pensylwanii do rzeki Susquehanna, na odcinku 11 mil. Plany zakładały budowę 3 mil kanału, 8 mil basenów z wodą stojącą, 10 zapór i 13 śluz o średnim wzniosie około 7 stóp.

Pierwsze 3 mile systemu zostały ukończone w 1832 roku, co pozwoliło łodziom o nazwach Codorus i Pioneer na prowadzenie wycieczek pasażerskich między Yorkiem a Barnitz's Springs. Po otwarciu całego systemu dla łodzi, łodzi typu arka i tratw w 1833 roku, pierwsza arka, która dotarła do Yorku, wiozła 12 192 m tarcicy i 100 pasażerów, a kolejne przywoziły takie ładunki, jak kamień, węgiel i gonty.

Pierwotnie plany zakładały budowę drugiego kanału od ujścia Codorus Creek wzdłuż Susquehanny do spokojnej wody powyżej Chestnut Ripples. Ułatwiłoby to wejście do systemu Codorus jednostkom pływającym w dół rzeki, ale przedłużenie kanału, choć rozpoczęte, nigdy nie zostało ukończone. Konkurencja ze strony York and Maryland Railroad, która połączyła York z Baltimore w 1838 roku, oraz Wrightsville, York and Gettysburg Railroad, która rozpoczęła działalność w 1840 roku, sprawiła, że kanał Codorus przestał funkcjonować około 1850 roku.

Codorus Navigation był jednym z kilku kanałów finansowanych ze środków prywatnych, takich jak Union Canal, które działały w Pensylwanii w tym samym okresie co Kanał Pensylwański. Choć kanał przestał być wykorzystywany w połowie XIX wieku, część jego stopniowanej drogi holowniczej, używanej niegdyś przez muły, które ciągnęły łodzie, staje się częścią szlaku kolejowego wzdłuż Codorus Creek pomiędzy York i John Rudy County Park. Szlak o długości 5,5 mili, będący północnym przedłużeniem Heritage Rail Trail County Park, dołączy do 42 mil istniejącego szlaku, który zaczyna się w Ashland, Maryland, a kończy w York. Budowa przedłużenia szlaku rozpoczęła się w 2006 roku.