Fort Concho, San Angelo

Fort Concho to była instalacja Armii Stanów Zjednoczonych i Narodowy Historyczny Rejon Zabytkowy położony w San Angelo w Teksasie. Został założony w listopadzie 1867 roku u zbiegu rzek Północnego i Południowego Concho, na szlakach poczty lądowej Butterfielda i Goodnight-Loving Trail, i był aktywną bazą wojskową przez następne 22 lata. Fort Concho był główną bazą 4. Pułku Kawalerii w latach 1867-1875, a następnie 10. Pułku Kawalerii "Buffalo Soldiers" w latach 1875-1882. Oddziały stacjonujące w Forcie Concho brały udział w kampanii Ranalda S. Mackenzie w 1872 roku, w wojnie nad rzeką Czerwoną w 1874 roku i w kampanii Victorio w latach 1879-1880.

Fort został opuszczony w czerwcu 1889 roku i w ciągu następnych dwudziestu lat został podzielony na domy mieszkalne i przedsiębiorstwa, przy czym budynki zostały ponownie wykorzystane lub poddane recyklingowi ze względu na materiały, z których zostały wykonane. Starania o zachowanie i odrestaurowanie Fortu Concho rozpoczęły się w 1900 roku i zaowocowały założeniem Muzeum Fortu Concho w 1929 roku. Od 1935 roku obiekt jest własnością miasta San Angelo i jest przez nie zarządzany. Fort Concho został uznany za National Historic Landmark 4 lipca 1961 roku i jest jednym z najlepiej zachowanych przykładów instalacji wojskowych zbudowanych przez armię amerykańską w Teksasie.

Historyczny Dystrykt Fortu Concho obejmuje 40-akrowy teren fortu i dwadzieścia trzy budynki, z których niektóre są najstarsze w San Angelo. Według stanu na sierpień 2019 roku, fort odwiedza rocznie około 55 000 osób.