Huntington Desert Garden, Los Angeles

The Huntington Desert Garden jest częścią The Huntington Library, Art Collections and Botanical Gardens w San Marino w Kalifornii. Ogród Pustyni jest jedną z największych i najstarszych na świecie kolekcji kaktusów, sukulentów i innych roślin pustynnych, zebranych z całego świata. Zawiera rośliny z ekstremalnych środowisk, z których wiele zostało pozyskanych przez Henry'ego E. Huntingtona i Williama Hertricha podczas podróży do wielu krajów Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej. Jeden z najważniejszych pod względem botanicznym ogrodów Huntingtona, Ogród Pustynny, zgromadził grupę roślin w dużej mierze nieznanych i niedocenianych na początku lat 1900. Obejmując szeroką kategorię kserofitów, Ogród Pustynny urósł do rangi najważniejszego i do dziś pozostaje jednym z najlepszych na świecie, z ponad 5 000 gatunków w ogrodzie o powierzchni 10 akrów.

Pan Huntington nie był początkowo zainteresowany założeniem ogrodu pustynnego. W ogóle nie lubił kaktusów, a to z powodu niefortunnego spotkania z opuncją figową podczas budowy linii kolejowej. Hertrich był jednak wytrwały, a gdy już go przekonał, pan Huntington zbudował do swojego ogrodu bocznicę kolejową, aby przywozić skały, ziemię i rośliny wagonami. Jak zauważył Gary Lyons, późniejszy kurator, posiadanie bocznicy kolejowej i głębokich kieszeni jest bardzo wygodne, gdy buduje się duży ogród. Podróż do Arizony w 1908 roku wypełniła trzy wagony kolejowe na drogę powrotną do ogrodu.

Słynny brazylijski architekt krajobrazu Roberto Burle Marx nazwał Pustynny Ogród Huntingtona "najbardziej niezwykłym ogrodem na świecie".