Seattle Center Monorail, Seattle

Seattle Center Monorail to linia jednoszynowej kolei podwieszanej w Seattle, w stanie Waszyngton, w Stanach Zjednoczonych. Kolej jednoszynową o długości 0,9 mili kursuje wzdłuż 5th Avenue między Seattle Center a Westlake Center w centrum Seattle, bez przystanków pośrednich. Kolej jest główną atrakcją turystyczną, ale działa także jako regularny publiczny środek transportu, z pociągami kursującymi co dziesięć minut przez maksymalnie 16 godzin dziennie. Kolej została zbudowana w ciągu ośmiu miesięcy, kosztem 4,2 miliona dolarów, na potrzeby wystawy Century 21 Exposition w 1962 r. - światowych targów organizowanych w Seattle Center. Kolej jednoszynową poddano gruntownej renowacji w 1988 r. po przeniesieniu terminalu południowego z miejsca nad Pine Street do centrum handlowego Westlake Center.

W systemie zachował się oryginalny tabor złożony z dwóch pociągów Alweg z czasów targów światowych; każdy z nich może przewozić do 450 osób. Właścicielem systemu są władze miasta, które w 2003 roku uznały tory i pociągi za zabytek historyczny. Prywatny wykonawca obsługuje system od 1994 roku, kiedy to zastąpił on system transportu publicznego King County Metro. Kolej jednoszynową przewozi się rocznie około dwóch milionów osób, a zyski z jej eksploatacji dzielone są między wykonawcę i władze miasta. Kolej jednoszynową obsługuje zazwyczaj jeden pociąg na każdym torze, a cała podróż trwa około dwóch minut. W ciągu półwiecza funkcjonowania systemu wydarzyło się kilka poważnych wypadków, w tym zderzenie pociągu z pociągiem w 2005 roku na torze manewrowym w pobliżu terminalu Westlake Center.

Od czasu powstania systemu jednoszynowego w latach 60. ubiegłego wieku kilka agencji rządowych i firm prywatnych proponowało jego rozbudowę. Najbardziej znanym projektem był Seattle Monorail Project, stworzony w ramach inicjatywy wyborczej z 1997 r. w celu zbudowania sieci obejmującej całe miasto, która rozszerzyłaby zasięg poza planowany system kolei miejskiej Link. Projekt popadł w problemy finansowe, a szacunkowe koszty wzrosły do 11 miliardów dolarów, po czym został anulowany w 2005 roku w głosowaniu miejskim.