Mount Bigelow, Bigelow Preserve

Mount Bigelow to długi grzbiet górski z kilkoma szczytami. Znajduje się w hrabstwie Franklin i hrabstwie Somerset w stanie Maine. Jest to jeden z najwyższych szczytów w stanie Maine. Nazwa góry pochodzi od nazwiska majora Timothy'ego Bigelow, który pod koniec października 1775 roku wspiął się na jej surowy szczyt "w celu obserwacji". Major Bigelow był jednym z czterech dowódców dywizji pułkownika Benedicta Arnolda podczas inwazji na Kanadę w 1775 roku. Siły ekspedycyjne przeszły wzdłuż Martwej Rzeki na północnym skraju Pasma Bigelow, obecnie spiętrzonej w Jezioro Flagstaff.

Najwyższym szczytem Bigelow Mountain jest West Peak, o wysokości 4.145 stóp. Podszczytami są Avery Peak o wysokości 4.088 stóp, The Horns o wysokości 3.805 stóp, Cranberry Peak o wysokości 3.194 stóp i Little Bigelow Mountain o wysokości około 3.070 stóp. Maine Appalachian Trail Club utrzymuje szlaki na Bigelow Mountain i zapewnia sezonową opiekę nad popularnymi kempingami przy Horns Pond i Bigelow Col.

Góra Bigelow jest częścią pasma górskiego Rangeley-Stratton, w skład którego wchodzą także góry Sugarloaf Mountain, Crocker Mountain, Saddleback Mountain, Mount Abraham, Mount Redington i inne góry, powszechnie nazywane "niebieskimi górami" stanu Maine.

Przez Bigelow Mountain przebiega szlak Appalachian Trail. Znaczna część góry i okolic jest częścią rezerwatu Bigelow Preserve o powierzchni 10 540 akrów, utworzonego w 1976 r. w odpowiedzi na propozycję budowy ogromnego ośrodka narciarskiego.

Appalachian Mountain Club uważa zarówno West Peak, jak i Avery Peak w Bigelow za "czterotysięczniki", ponieważ Avery Peak wznosi się ponad 200 stóp ponad przełęcz, która łączy go z wyższym West Peak. Według tych samych kryteriów, South Horn w Bigelow, choć nie przekracza 4 000 stóp, kwalifikuje się do listy stu najwyższych szczytów Nowej Anglii.

W 1975 roku Góra Bigelow została uznana przez Służbę Parków Narodowych za Narodowy Obiekt Przyrodniczy.