Lynnhaven House, Virginia Beach

Lynnhaven House, także Wishart-Boush House, Wishart House i Boush House, który został zbudowany około 1725 roku, jest przykładem XVIII-wiecznej architektury wernakularnej Tidewater Virginia i znajduje się w Virginia Beach, Virginia. Chociaż został założony przez rodzinę Thelaball, czasami jest określany jako Boush House lub Wishart House. Dom otrzymał nazwę Lynnhaven House ze względu na bliskość rzeki Lynnhaven, która przepływa przez tę samą posesję. Pierwotnie dom, znajdujący się przy 4405 Wishart Road, stał na 250-akrowej plantacji. Obecnie mieści się na pięciu i pół akrach.

Dom ten odzwierciedla status społeczny i ekonomiczny Francisa Thelaballa, średniozamożnego właściciela plantacji, który zbudował go dla swojej rodziny. Dom ten daje wgląd w życie plantatora należącego do klasy średniej, a nie bogatego właściciela plantacji. Francis, jego żona Abigail, ich pięciu synów, praktykant i kilku niewolników mieszkali w tym domu w latach 1725-1727. O ile stosunkowo niewiele wiadomo o Francisie i jego żonie Abigail, o wiele więcej wiadomo o kuzynce Francisa, Joyce Langley Thelaball, która urodziła się w 1694 roku. Detale architektoniczne i projektowe, takie jak ceglane łuki podnośnikowe, wąskoramienne schody z łezkowatymi zwieńczeniami i konstrukcja podłogi z okładzin okrętowych, świadczą o tym, że budowniczym zależało zarówno na jakości, jak i na artyzmie. Za zabytkowym domem znajduje się niewielki cmentarz, na którym znajdują się kwatery pochodzące z czasów wojny o rewolucję amerykańską. To XIX-wieczne miejsce pochówku rodziny Boushów znajduje się na południe od domu, który niegdyś był własnością tej rodziny, i dlatego dom ten jest czasem nazywany Domem Boushów.

Dom był używany jako prywatna rezydencja do 1971 roku, kiedy to został zakupiony przez organizację Preservation Virginia. Dom znajdował się pod opieką Preservation Virginia, zanim nieruchomość przejęło miasto Virginia Beach. W tym XVIII-wiecznym domu na przestrzeni lat dokonano bardzo niewielu zmian i szacuje się, że nadal zachowało się w nim 85% oryginalnych materiałów, co czyni go jednym z najlepiej zachowanych budynków z tego okresu w kraju.

Dom w Lynnhaven jest wpisany na listę United States National Register of Historic Places jako National Historic Landmark. Został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków w 1969 roku.