Mary Ellis grave, New Brunswick

Grób Mary Ellis to grób znajdujący się za teatrem AMC przy U.S. Route 1 w New Brunswick, Middlesex County, New Jersey, Stany Zjednoczone. Granitowy nagrobek znajduje się na wysokiej na 7 stóp kamiennej piramidzie na tylnym parkingu. Na grobie pochowanych jest także siedmiu krewnych.

Mary Ellis, pochodząca z Karoliny Południowej, była właścicielką nieruchomości i zagorzałą feministką w Nowym Brunszwiku, odnotowaną nawet w wyborach do władz miasta, zanim jeszcze uchwalono prawo wyborcze dla kobiet. Mieszkając przy Livingston Avenue, Ellis uprawiała ogród na swojej posesji do czasu, gdy lokalny polityk, James Schureman, zajął ziemię, by zbudować na niej ulicę. W odpowiedzi na to, na nowej ulicy Schuremana umieściła znak nazywający ją "ulicą opresji". Historycy uważają, że około 1813 roku Ellis przeniosła się z centrum Nowego Brunszwiku do ustronnego miejsca znanego jako Mount Hemlock, z widokiem na rzekę Raritan. Mieszkała tam aż do swojej śmierci w 1828 roku. Siostrzenica Ellis uszanowała jej prośbę o pochówek na ziemi, na której mieszkała, z widokiem na rzekę Raritan.

Wybór góry Hemlock na miejsce zamieszkania i późniejszego pochówku Ellisów jest częścią lokalnej legendy. Uważa się, że Mary Ellis poznała marynarza, w którym się zakochała i pewnego dnia chciała go poślubić. Kiedy marynarz odpłynął, przez długi czas wracała na wzgórze nad rzeką Raritan, aby wypatrywać jego powrotu, który jednak nigdy nie następował. Nadal stała na warcie. Jednak historycy wątpią w prawdziwość tej historii, zwracając uwagę na jej przeszłość jako osoby, która nie marnowałaby takiego czasu. Zespół Looking Glass, złożony ze studentów Rutgers University, napisał w 1972 r. piosenkę "Brandy ", której historia jest podobna do historii Ellis - barmanka znajduje kogoś, kogo kocha, ale marynarz woli morze jako swoją prawdziwą miłość. Członkowie zespołu zaprzeczyli jednak, jakoby istniał jakikolwiek związek między historią Ellis a tekstem piosenki.

Do czerwca 1956 r. nagrobek został przewrócony na teren poniżej i pozostał w tym miejscu przez kilka lat. John E. Burke, który nabył nieruchomość w 1943 r. a następnie prowadził na tym terenie park rozrywki Raritan Playland, chciał przenieść groby i nagrobek, ale odmówił, gdy dowiedział się, że będzie musiał skontaktować się z rodzinami pochowanych tam osób i uzyskać ich pisemną zgodę, zanim zezwoli na takie przeniesienie.

W 1965 r. w związku z budową domu towarowego Great Eastern Department Store w miejscu jej dawnego zamieszkania, firma wybudowała mur ochronny wzdłuż miejsca pochówku i przewróconego nagrobka. Ta nowa konstrukcja utworzyła 20-stopowy dół na parkingu, który wkrótce zaczął przyciągać gruz i śmieci. Jednak już w 1980 roku Ray Travis i syn Burke'a, który od 1975 roku prowadził w tym miejscu Pchli Targ przy Route 1, uznali, że nadszedł czas, aby zastąpić betonowy dół ziemią i przenieść granitowy nagrobek na poziom gruntu. Kilku lokalnych historyków było zaniepokojonych tą decyzją, ponieważ nie wiedzieli, że przeniesienie nagrobka ma pomóc w zachowaniu, a nie zniszczeniu grobów. Travis wydał ponad 1000 dolarów na jedenaście ciężarówek ziemi, aby zasypać ogrodzony dół grobowy, a także zaplanował uporządkowanie terenu.

W dniu 16 sierpnia 1980 r. podczas Festiwalu Rzeki Raritan zorganizowano spławik upamiętniający wpływ Mary Ellis na historię Nowego Brunszwiku. Po zburzeniu Pchlego Targu na Route 1 i zastąpieniu go teatrem Loews, parking został zniwelowany, w wyniku czego nagrobek góruje nad parkingiem.