Chestnut Street Historic District, Kingston

Chestnut Street Historic District to narodowa dzielnica historyczna znajdująca się w Kingston, w hrabstwie Ulster, w stanie Nowy Jork. W skład okręgu wchodzą 44 budynki i sześć budowli. Składa się z kolekcji okazałych rezydencji z XIX i początku XX wieku, położonych na malowniczych wzgórzach. Znajduje się tu także kościół Immanuel Lutheran Church i dom pogrzebowy Bruck.

W 1985 r. został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Książka Lowella Thingsa "The Street That Built The City" bardzo szczegółowo omawia ulicę Chestnut St. Ulica, która ją zbudowała, a właściwie jej większą część, znajduje się na spokojnym wzgórzu z widokiem na rzekę Hudson, sto mil na północ od nowojorskiego portu. Pierwszym mieszkańcem Chestnut Street był inżynier, który pomógł zbudować kanał Delaware i Hudson, którym z Pensylwanii do portu w Rondout transportowano miliony ton węgla, który następnie był przewożony w dół rzeki Hudson na barkach ciągniętych przez parowce należące do innego mieszkańca Chestnut Street, aby zasilić szybko rozwijający się Nowy Jork. Przy tej ulicy mieszkało siedmiu właścicieli cegielni, a setki milionów wyprodukowanych przez nich cegieł wznosiły się w górę Nowego Jorku, podczas gdy płyty z niebieskiego kamienia, dostarczane z pobliskiego Wilbur, brukowały chodniki miasta. Właściciel kompanii parowców, które pchały lub ciągnęły węgiel, cegły, cement i bluestone, zbudował najokazalszy dom na tej ulicy i jedną z największych rezydencji w Dolinie Hudson, która powstała niemal dokładnie w miejscu, gdzie kiedyś stała pracownia jego przyjaciela, słynnego malarza, w którego bliskim otoczeniu znajdował się jeden z największych amerykańskich architektów swoich czasów i największy aktor swoich czasów, a także Frederic Church, Worthington Whittredge, Sanford Gifford i inni legendarni artyści Szkoły Rzeki Hudson. Ale Ulica, która zbudowała miasto to coś więcej niż tylko opowieść o budowaniu miasta oraz bogatych i sławnych ludziach. To także opowieść o irlandzkich i niemieckich imigrantach oraz innych, którzy pracowali na łodziach, w dokach i cegielniach, którzy uczyli w szkołach, prowadzili sklepy i leczyli chorych, a ich dzieci bawiły się w opuszczonych rezydencjach i indiańskich jaskiniach. Jest to starannie zbadana historia społeczności, ale społeczności o długości zaledwie czterech przecznic. Domy, które zbudowali, ich zawody, środki transportu, którymi się poruszali, jak żyli i bawili się przez pokolenia - wszystko to jest szczegółowo udokumentowane. Kiedy pierwszy mieszkaniec Chestnut Street, James McEntee, przeprowadził się w 1828 roku w okolice Kingston, aby rozpocząć pracę inżyniera przy budowie Kanału Delaware i Hudson, wioska Rondout liczyła 5 rodzin i była senną przystanią rzeczną. Kiedy McEntee zmarł w 1887 r. Rondout stało się gęsto zaludnioną społecznością, w której skład wchodziły domy mieszkalne, sklepy spożywcze, warsztaty naprawy łodzi, doki, bary, kościoły i która połączyła się z wioską Kingston, tworząc miasto Kingston. Dziś ulica, która zbudowała miasto, jest częścią historycznego okręgu Chestnut Street w Kingston w stanie Nowy Jork. Znaczna część dawnej wioski Rondout, na którą Chestnut Street spoglądała ze swojego wzgórza, dziś już nie istnieje. 427 budynków Rondout zburzono w latach 1966-1970 w ramach chybionego programu odnowy miejskiej, a nawet najwspanialsza rezydencja Chestnut Street również zniknęła, ale inne pozostały, a XIX-wieczny architektoniczny splendor ulicy pozostał w dużej mierze nienaruszony.