Washington Park Race Track, Chicago

Washington Park Race Track był popularnym obiektem wyścigów konnych w aglomeracji chicagowskiej od 1884 do 1977 roku. W czasie swojego istnienia miał dwie lokalizacje. Najpierw znajdował się w miejscu, gdzie obecnie znajduje się pododdział Washington Park w dzielnicy Woodlawn w Chicago, w powiecie Cook, w stanie Illinois, w Stanach Zjednoczonych. Znajduje się on bezpośrednio na południe od obecnej dzielnicy Washington Park i Washington Park. Później tor został przeniesiony do Homewood w stanie Illinois, również w hrabstwie Cook.

Pierwotny tor i towarzyszący mu Jockey Club były atrakcjami towarzyskimi pod koniec XIX wieku, ale nowoczesne rozwiązania i zmiany w prawie doprowadziły do upadku obu tych obiektów. W czasach swojej świetności tor był szczególnie ważnym miejscem spotkań towarzyskich w dniu otwarcia i w dniu American Derby, który był jednym z najwyższych nagród w wyścigach konnych. W klubie dżokejskim, zaprojektowanym przez Solona Spencera Bemana, odbywały się spotkania towarzyskie prowadzone przez generała Philipa Sheridana, który był wczesnym przywódcą toru i klubu. Tor był zamykany i ponownie otwierany zgodnie z ówczesnymi stanowymi i lokalnymi przepisami dotyczącymi hazardu, a ostatecznie stracił na popularności i znaczeniu społecznym.

Na przestrzeni lat na torze pojawiało się wiele sławnych koni i dżokejów. W XIX wieku na torze ścigały się tak znane konie jak Emperor of Norfolk i Domino. W XX wieku do najbardziej znanych koni pełnej krwi angielskiej, które ścigały się w Washington Park, należeli zdobywcy potrójnej korony, Citation i Whirlaway. Inne godne uwagi konie to Native Dancer i Swaps, z których każdy wygrał etapy Potrójnej Korony. Dżokej Eddie Arcaro wygrał na tym torze oba wyścigi American Derby w 1948 i 1953 roku. Oprócz American Derby, na torze odbyło się kilka innych znaczących wyścigów o stawkę, takich jak Stars and Stripes Turf Handicap oraz Washington Park Handicap. Ponadto na torze odbywały się godne uwagi wyścigi meczowe.