Mount Akutan, Wyspa Akutan

Mount Akutan, oficjalnie Akutan Peak, to stratowulkan na Wyspach Aleuckich na Alasce. Akutan Peak, o wysokości 4 275 stóp, jest najwyższym punktem w kalderze stratowulkanu Akutan. Akutan zawiera kalderę o szerokości 2 km, która powstała podczas dużej eksplozywnej erupcji około 1600 lat temu. Ostatnia aktywność erupcyjna pochodzi z dużego stożka żużlowego w NE części kaldery. Jest on źródłem częstych erupcji eksplozywnych i sporadycznych wylewów lawy, które pokrywają dno kaldery. Wypływ lawy w 1978 r. przeszedł przez wąską wyrwę w północnej krawędzi kaldery na odległość 2 km od wybrzeża. Małe jezioro zajmuje część dna kaldery. Dwa centra wulkaniczne znajdują się na północno-zachodnim zboczu: Lava Peak z epoki plejstocenu oraz stożek żużlowy położony niżej na zboczu, z którego w 1852 r. wypłynęła lawa, która rozszerzyła linię brzegową wyspy i utworzyła Lava Point. Wydaje się, że starsza, w większości zasypana kaldera powstała w plejstocenie lub holocenie, natomiast obecna kaldera uformowała się w wyniku erupcji VEI-5 około 340 r. n.e. AVO zarejestrowało 33 potwierdzone erupcje na Akutan, co czyni go wulkanem o największej liczbie erupcji na Alasce.

Ostatnia erupcja wulkanu miała miejsce w 1992 roku, ale u podstawy Lava Point nadal występuje aktywność fumaroliczna, a na północny wschód od kaldery znajdują się gorące źródła. W marcu 1996 r. po roju trzęsień ziemi nastąpiła deformacja budowli wulkanicznej, w tym obniżenie wschodniej strony i podniesienie zachodniej strony wulkanu.