Quinn Chapel AME Church, Chicago

Quinn Chapel AME Church, znany również jako Quinn Chapel of the A.M.E. Church, jest siedzibą pierwszej afroamerykańskiej kongregacji w Chicago, założonej przez siedem osób jako bezwyznaniowa grupa modlitewna, która spotykała się w domu jednego z członków w 1844 roku. W 1847 r. grupa ta zorganizowała się jako kongregacja Afrykańskiego Metodystycznego Kościoła Episkopalnego, pierwszego niezależnego wyznania czarnych w Stanach Zjednoczonych. Kościół został nazwany na cześć biskupa Williama Paula Quinna.

W latach poprzedzających wojnę secesyjną kościół odgrywał ważną rolę w ruchu abolicjonistycznym. Wielki pożar Chicago w 1871 roku zniszczył pierwotny kościół. Zgromadzenie przez wiele lat spotykało się w tymczasowych miejscach, zanim w 1890 r. zakupiło obecną siedzibę. Obecny budynek, zaprojektowany przez architekta Henry'ego F. Starbucka i zbudowany w 1892 roku przy 2401 South Wabash Avenue, odzwierciedla charakter okolicy z końca XIX wieku. Kościół został uznany za zabytek Chicago 3 sierpnia 1977 r. i wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków 4 września 1979 r. Uznany za znaczący architektonicznie, kościół znajduje się w takich książkach jak Chicago Churches: A Photographic Essay Elizabeth Johnson, a także Chicago Churches and Synagogues: An Architectural Pilgrimage, autorstwa George'a A. Lane'a.

W 1992 r. Quinn Chapel wraz z trzema innymi pobliskimi kościołami założyła Renaissance Collaborative: organizację non-profit zajmującą się ratowaniem zabytkowego budynku Wabash YMCA i zaspokajaniem potrzeb społeczności Bronzeville.