Tower Ladder, Devils Tower

Drabina w Devils Tower została po raz pierwszy zbudowana i użyta w 1893 roku przez Williama Rogersa i Willarda Ripleya do publicznego wejścia na Devil's Tower. Dwa lata później żona Rogera, Linnie, weszła na wieżę po drabinie, będąc jedną z około 215 osób, które skorzystały z drabiny. Ostatni raz skorzystał z niej Babe "The Human Fly" White w 1927 roku.

Obecna drabina wieżowa składa się z szeregu drewnianych pali połączonych od zewnątrz pionowymi deskami. Jeden koniec każdego z pali jest wbity z boku w szczelinę skalną, pionowo wznosząc się na południowo-wschodnią stronę wieży. Do drugiego końca pali przymocowane są za pomocą gwoździ i/lub drutu poręczowego 12-calowe odcinki tarcicy 1 x 4 cale. Drabina wznosi się od około 100 stóp nad ziemią do szczytu i ma około 170 stóp długości. Ze względu na niewielki rozmiar w porównaniu z wieżą, trudno ją dostrzec na współczesnych fotografiach, a zwiedzający wieżę muszą zazwyczaj oglądać ją przez teleskop. W latach 30. XX wieku usunięto najniższe 100 stóp drabiny w ramach środków bezpieczeństwa. Pozostała drabina została odrestaurowana w 1972 roku.