Wayland, Providence

Wayland Historic District to dzielnica historyczna, w której przeważają budynki mieszkalne, położona we wschodniej części Providence, Rhode Island. Jest to duży obszar, zajmujący około 122 akrów, ograniczony od północy przez Everett i Laurel Avenues, od wschodu przez Blackstone Boulevard i Butler Avenue, od zachodu przez Arlington Avenue, a od południa przez Angell i South Angell Streets. Obszar ten, który w XIX wieku stanowił część farmy Mosesa Browna, został wytyczony pod zabudowę w 1891 roku, a większość budynków powstała w pierwszych dekadach XX wieku. Większość budynków mieszkalnych w tej dzielnicy to domy jednorodzinne, zbudowane zazwyczaj w popularnych w tamtych czasach stylach renesansowych. Są one posadowione na działkach o podobnej wielkości i dość równych odległościach od siebie, i zazwyczaj budowane były bez garaży. Jest też kilka domów dwurodzinnych i niewielka liczba budynków mieszkalnych, z których większość znajduje się przy głównych arteriach komunikacyjnych tego obszaru. Znajduje się tu kilka obiektów sakralnych, w tym kilka kościołów; najbardziej charakterystycznym architektonicznie budynkiem sakralnym jest żydowska świątynia Beth El, zbudowana w latach 1951-54.

W 2005 r. dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków.