Roberts Park United Methodist Church, Indianapolis

Roberts Park Methodist Episcopal Church, którego obecna nazwa to Roberts Park United Methodist Church, został poświęcony 27 sierpnia 1876 roku, co czyni go najstarszym zachowanym kościołem w centrum Indianapolis. Diedrich A. Bohlen, urodzony w Niemczech architekt, który wyemigrował do Indianapolis w latach pięćdziesiątych XIX wieku, zaprojektował ten wczesny przykład architektury romańskiej. Kościół jest uważany za jedno z najważniejszych dzieł Bohlena. Zbudowany z wapienia indyjskiego przy ulicach Delaware i Vermont, ma plan prostokąta i posiada dzwonnicę w południowo-zachodnim narożniku. Kościół jest znany ze swojej stolarki wewnętrznej, zwłaszcza z pary schodów z czarnego orzecha prowadzących na galerie otaczające wnętrze z trzech stron dużego sanktuarium. Kościół został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków 19 sierpnia 1982 roku. Znajduje się w nim jeden z kilku posągów Jezusa Bezdomnego na świecie - ten ostatni umieszczony jest za kościołem przy ulicy Alabama.

Kościół metodystyczny Roberts Park wywodzi się z pierwszej kongregacji metodystów zorganizowanej w Indianapolis w 1822 roku. Po podziale kongregacji na dwie grupy w 1842 roku, jedna z grup założyła w 1843 roku Roberts Chapel przy ulicach Market i Pennsylvania. Po amerykańskiej wojnie secesyjnej kongregacja postanowiła wybudować nowy kościół w miejscu, w którym znajduje się obecnie, przy ulicach Delaware i Vermont. Kościół został nazwany na cześć biskupa metodystycznego Roberta R. Robertsa, a jego lokalizacja przypominała park. Budowa nowego budynku rozpoczęła się w 1869 roku, ale z powodu ograniczeń finansowych nie została całkowicie ukończona aż do 1876 roku.