Mount Bailey, Umpqua National Forest

Mount Bailey to stosunkowo młody stożek tefrowy i wulkan tarczowy w Paśmie Kaskadowym, położony po przeciwnej stronie jeziora Diamond Lake niż Mount Thielsen w południowym Oregonie, w Stanach Zjednoczonych. Bailey składa się z wysokiego na 2000 stóp stożka głównego na szczycie starego bazaltowo-andesytowego wulkanu tarczowego. Z objętością 8 do 9 km3, góra Bailey jest nieco mniejsza niż sąsiedni Diamond Peak. Góra Bailey jest popularnym celem rekreacji. W miesiącach zimowych jest znana w regionie Pacific Northwest jako raj dla narciarzy, a zamiast tradycyjnego wyciągu krzesełkowego na górę kursują ratraki - pojazdy przypominające ciągniki, które mogą wjechać na strome, pokryte śniegiem zbocza Bailey i przewieźć narciarzy na wyższe partie góry. W miesiącach letnich na szczyt Bailey można dostać się pieszo 5-milowym szlakiem turystycznym. Góra Bailey jest jednym z Matterhornów Oregonu.

Rdzennym Amerykanom przypisuje się pierwsze wejścia na Bailey. Przywódcy duchowi organizowali na szczycie uczty i czuwania modlitewne.