Pierwszy Metodystyczny Kościół Episkopalny, Canton

Crossroads United Methodist Church jest zabytkowym kościołem metodystycznym w Canton, Ohio. Pierwotnie był to First Methodist Episcopal Church, w 1968 roku został przemianowany na Church of the Savior United Methodist. W 2014 r. po połączeniu z kościołem Saint Paul's United Methodist Church, został przemianowany na Crossroads United Methodist Church. Został zbudowany w 1881 r. w stylu wysokiego gotyku wiktoriańskiego. W 1979 r. budynek został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.

William McKinley, 25. prezydent Stanów Zjednoczonych, był aktywnym członkiem kościoła. Pełnił funkcję powiernika i kuratora szkółki niedzielnej. Jego pogrzeb odbył się tutaj 19 września 1901 roku. Thomas Edison nagrał film z pogrzebu McKinleya, na którym widać, jak ciało opuszcza kościół.

W nabożeństwie wziął udział nowy prezydent Theodore Roosevelt oraz liczna delegacja członków Senatu i Izby oraz sędziów Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych. Członkowie Kongresu wypełnili całą wschodnią część ławek oraz tylną połowę dwóch środkowych sekcji. Generałowie i admirałowie w pełnym umundurowaniu pełnili wartę honorową i zajmowali pierwsze ławki po obu stronach środkowej nawy. Prezydent Roosevelt i jego gabinet - ubrani na czarno, w tym w czarnych rękawiczkach - zasiedli w drugiej ławce po wschodniej stronie nawy środkowej. Czwarta ławka od frontu, która zawsze była zarezerwowana dla prezydenta McKinleya, została udrapowana na czarno i pozostała wolna. Miejsce dla szkółki niedzielnej i balkon zostały wypełnione przez mieszkańców i przedstawicieli organizacji. Wśród nich był Dwudziesty Trzeci Pułk Ohio, który przyniósł potargane flagi bojowe, jakie nosił podczas wojny secesyjnej.

Po przejściu procesji przez miasto ciało McKinleya zostało wniesione do kościoła, gdzie na organach odegrano Wielki Marsz Żałobny Beethovena. Nabożeństwo rozpoczęło się o godz. 14.00 od odśpiewania przez kwartet "Beautiful Isle of Somewhere", a następnie modlitwy i inwokacji wygłoszonej przez ks. O.B. Milligana, pastora Pierwszego Kościoła Prezbiteriańskiego, w którym McKinleyowie wzięli ślub. Modlitwę wygłosili również pastorzy: dr John A. Hall z Trinity Lutheran Church oraz ks. E. P. Herburck.

24-minutowe przemówienie wygłosił ks. C.E. Manchester. Powiedział on po części: "Nasz Prezydent nie żyje. Srebrny sznur jest rozwiązany, złoty łuk jest złamany, dzban jest rozbity przy fontannie, koło jest rozbite w cysternie.... Trudno nam w to uwierzyć. Mieliśmy nadzieję i modliliśmy się, i wydawało się, że nasze nadzieje się spełnią, a modlitwy zostaną wysłuchane, gdy emocje radości zmieniły się w poważny strach. Wciąż czekaliśmy, bo mówiliśmy: "Być może Bóg będzie dla nas łaskawy i miłosierny". Wydawało się nam, że Jego wolą musi być oszczędzenie życia osoby tak bardzo kochanej i tak bardzo potrzebnej. W ten sposób, na przemian z nadzieją i strachem, mijały długie godziny. Potem nadeszły wieści o porażce nauk, o tym, że miłość i modlitwa nie zdołały utrzymać swego przedmiotu na ziemi. Zdawało się, że słyszymy niewyraźnie wymruczane słowa: "Żegnajcie wszyscy, żegnajcie. Taka jest wola Boża. Jego wola niech się stanie", a potem "bliżej Ciebie, Boże mój".

Biskup I.W. Joyce z Minneapolis odmówił jeszcze jedną modlitwę, a następnie publiczność przyłączyła się do śpiewu hymnu, który McKinley wypowiedział na łożu śmierci: "Bliżej, mój Boże, do Ciebie". Ojciec Valtman, kapelan Dwudziestej Dziewiątej Piechoty, udzielił ostatniego błogosławieństwa, zanim trumna została podniesiona przy akompaniamencie organów kościelnych i wyniesiona z kościoła w procesji na cmentarz West Lawn. Ciało było prowadzone przez wartę wojskową w podwójnym szeregu od wejścia do karawanu. Prezydent Roosevelt i Gabinet Ministrów szli ramię w ramię, a za nimi krewni McKinleya.