Commack Methodist Church and Cemetery, Long Island

Commack United Methodist Church and Cemetery to zabytkowy dom zebrań kościoła metodystów i cmentarz znajdujący się przy 486 Townline Road w Commack, w hrabstwie Suffolk, w stanie Nowy Jork. Został zbudowany w 1789 roku i jest stosunkowo dużym, dwupiętrowym, dwunawowym budynkiem krytym gontem z szerokim, zwisającym, dwuspadowym dachem. Jest to najstarszy nieprzerwanie działający kościół metodystyczny w stanie Nowy Jork. Na otaczającym go cmentarzu znajdują się groby z XVIII wieku.

Metodyzm w Winne-Comac rozpoczął się w 1783 roku, kiedy to po kazaniu wygłoszonym przez Johna Phillipsa, miejscowego kaznodzieję metodystycznego i krawca w armii brytyjskiej podczas wojny rewolucyjnej, powstało stowarzyszenie. James Hubbs słyszał go w Cow Harbor i zaprosił go, by wygłosił kazanie w jego domu. Pierwszy kaznodzieja konferencyjny, Phillip Cox, został wyznaczony do Newton i Comac w następnym roku, odprawiając nabożeństwa w domach, z łączną liczbą dwóch tuzinów członków, z których połowa to niewolnicy murzyńscy. W 1785 roku Ezekiel Cooper został wyznaczony do okręgu Long Island, którego częścią był Comac.

Stowarzyszenie Comac było drugim, które powstało na Long Island, poprzedzone jedynie przez Newton w 1768 roku. Jednakże historyczny budynek, który obecnie nazywamy kaplicą z 1789 r. ma tę zaletę, że jest najstarszym kościołem metodystycznym w Nowym Jorku, w którym ludzie nadal odprawiają nabożeństwa w oryginalnym budynku, z niewielkimi zmianami. To właśnie w 1789 roku, za czasów pastoratu Williama Phoebusa, James Hubbs i społeczność wznieśli "schludny, solidny i wygodny dom modlitwy". Inni aktywni członkowie społeczności w tym czasie to Nehemiah Brush, Jacob Wheeler, Charles Peters, Joel Rogers i Jacob Hoff. Ziemia została zakupiona od Von Hadah Robbins za dwa funty i pięć szylingów. Wyposażony był w wysoką ambonę skrzynkową, jedne drzwi środkowe i jedne schody balkonowe. W mroźne zimy wierni przynosili ogrzewacze do stóp.

W 1791 roku Harry Hosier, znany jako Czarny Harry, głosił kazania na zaproszenie Jacoba Brush'a, podczas podróży z biskupem Francisem Asbury, a w 1796 roku Freeborn Garretson był starszym przewodniczącym. W 1803 roku grupa z Winne-Comac wraz z Freebornem Garretsonem założyła klasę w domu Josepha Higby'ego w Little Harbor, późniejszym Centerport, gdzie pastorem był Sylvester.

W 1806 roku Mitchell B. Bull i James Cleman, wspólni kaznodzieje okręgu Long Island, każdy z nich wygłosił tylko 15 kazań w Comac ze względu na wielkość okręgu. W 1810 roku Comac stał się częścią okręgu hrabstwa Suffolk wraz z Happauge i Sag Harbor, a jego wspólnymi kaznodziejami byli Henry Redstone i Coles Carpenter.

Ręcznie napisane streszczenie wczesnych konferencji kwartalnych, zawierające jedynie nazwisko "Chris Hawkes, 1895", znajdujące się w Bibliotece Towarzystwa Historycznego Huntington, dostarczyło interesujących informacji na temat spotkania z 1815 roku: "W niedzielę rano nabożeństwa rozpoczynały się o godzinie 8 lub 9 ucztą miłości. Przy tych ważnych okazjach zbierali się członkowie z całego okolicznego kraju, a my otrzymywaliśmy od przewodniczących klas bilety wstępu na nabożeństwa komunijne. Nikt nie mógł wejść na te święte nabożeństwa w inny sposób, ani ci, którzy nosili obrączki na palcach lub w uszach, ani kwiaty czy kapelusze". Jeźdźcy obwodu przemierzali miesięcznie około 250 mil, aby objąć swój obwód. Do 1869 roku co roku do Comac przydzielano innego kaznodzieję, w tym w 1833 roku, kiedy powstał obwód Smithtown, a kaznodzieją został J. Lovejoy. W 1830 roku nabożeństwa w Comac odbywały się co dwa tygodnie.

W latach 1835-36 budynek został przebudowany za kadencji Johna B. Merwina. Dach pokryto gontem; zbudowano komin na piec z towarzyszącymi mu monstrualnymi rurami w całym budynku; przebudowano wysoką na 12 stóp ambonę, obniżając ją o dwie stopy; szyna do komunii była półokrągła; podłogę podniesiono tam, gdzie było to konieczne, aby była równa; zbudowano też dwuskrzydłowe drzwi wejściowe w miejsce pojedynczych oraz dwa ciągi schodów na balkon. Mężczyźni wchodzili i siadali po lewej stronie, kobiety po prawej.

W 1859 roku, kiedy pastorem był Eben S. Hibbard, ambona została ponownie obniżona podczas przebudowy. W liście W.A. Laytona, pastora z lat 1880-82 do pani M.E. Shea, z 1 maja 1934 roku, napisano, że podczas jego pastorowania kościół nadal posiadał wysoką ambonę, a on sam pamięta, jak udzielał ślubu Fredowi Goldsmithowi, seniorowi, kiedy pastor Wardell był Superintendentem Okręgu. Następnie stwierdził, że "nigdy nie spędził szczęśliwszego okresu pastorowania niż ten, który spędził w Smithtown Circuit".

W 1883 r. z okazji 100-lecia istnienia towarzystwa obniżono ambonę do obecnej wysokości. W 1889 r. w ramach obchodów 100-lecia, za pastorstwa Williama Dalziela wybudowano plebanię, a w 1895 r. stodołę i szopy.

"Niech stanie się światłość!" W latach 1921-23 w kościele podłączono elektryczność. Elektryczności nie było w Comac aż do 1918 roku, ponieważ Brindley Field w Comac był odpowiedzialny za sprowadzenie jej na własny użytek w czasie I wojny światowej, a następnie stała się ona dostępna dla domów, sklepów i Kościoła.

W 1923 r. zakupiono nowe śpiewniki i postawiono złoty szyld kościelny. W 1925 lub 1926 roku po raz pierwszy odkopano piwnicę, aby zainstalować piec zapewniający komfortowe ciepło i wreszcie pozbyć się monstrualnych rur nad głową.

W 1939 r. w ramach przygotowań do obchodów 150. rocznicy, budynek został pomalowany, poprawiono zagospodarowanie terenu przykościelnego, wykonano okrągły podjazd z kostki belgijskiej i obramowaniem, ciągnący się wzdłuż chodnika, w ramach projektu WPA. Napis "Commack Methodist Church. The oldest Methodist Church edifice...", a znak World War I Honor Roll przesunięto bliżej ulicy po zachodniej stronie budynku. Biskup Francis J. Mc Connel wygłosił kazanie podczas wieczornego nabożeństwa w niedzielę 1 października. W nabożeństwie wzięło udział 125 osób, zarejestrowano 54 gości, a ofiara wyniosła 21,50 dolarów.

We wtorek wieczorem odbyła się "Noc starych pastorów", na którą przybyło 120 osób, a ofiara wyniosła 24,25 dolarów.

Czwartkowy wieczór był "Nocą międzywyznaniową", podczas której pozdrowienia nadeszły z wielu kościołów; śpiew hymnów prowadzony przez dr Richarda L. Francisa; historia kościoła przedstawiona przez panią E. Shea, matkę Henry'ego Shea; oraz pozdrowienia od ks. J. Percivala Hugeta, przewodniczącego Rady Kościołów Hrabstwa Suffolk. Frekwencja wyniosła 230 osób, a ofiara 30,50 dolarów.

Spotkanie jubileuszowe Old Home odbyło się w niedzielę 8 października o godz. 15.00, a nabożeństwo ze śpiewem ponownie poprowadził dr Francis. Na zdjęciu grupowym wykonanym przed budynkiem znalazło się około 125 ze 185 obecnych. Przemówienie wygłosił Albert E. Beebe, superintendent Dystryktu Brooklyn North. Frekwencja wyniosła 185 osób, a ofiara 34,25 dolara. Pastorem był Charles S. Gray.

W 1952 roku, za czasów pastora R.R. Robertsa, który napisał również historię metodyzmu w Commack, przebudowano dach, fundamenty, system grzewczy i wymieniono niektóre belki stropowe.

W 1957 roku, ze względu na rosnącą frekwencję, pierwsza część budynku do nauczania religii została ukończona kosztem 60.000 dolarów i wynajęta na trzy lata do użytku w dni powszednie Szkołom Publicznym w Commack. W 1961 r. w czasie gwałtownego wzrostu liczby ludności w Commack, kosztem 70.000 USD dobudowano drugą część, która była używana przez Suffolk County BOCES do 1973 r. W tym okresie do szkółki niedzielnej zapisywało się ponad 200 osób. W 1957 r. pastorem był Austin Armitstead, a w 1961 r. Max Mobley. Wygląd ołtarza został poprawiony przez dodanie reredosu podobnego do tego z historycznego kościoła St. George Church w Filadelfii.

W 1964 r. 175. rocznicę powstania budynku uczczono serią specjalnych niedzielnych nabożeństw w dniach 20 września - 11 października, podczas których głos zabrali zaproszeni goście: ks. Harrison Davis, kurator dystryktu, bp Lloyd C. Wicke, bp Frederick B. Newell, dr Ross Linger, były pastor, oraz dr Henry Whyman, sekretarz wykonawczy Towarzystwa Nowojorskiego. Uroczysta kolacja odbyła się w Huntington Town House. Spłacono hipotekę budynku do nauki religii i podjęto decyzję o zakupie ziemi pod budowę nowego sanktuarium i sali spotkań.

Nowa świątynia została poświęcona w 1968 roku, a starszy budynek stał się znany jako "Kaplica 1789". Do dziś jest ona wykorzystywana do nabożeństw w niedzielę przed 4 lipca oraz do nabożeństw wigilijnych, a także przez Long Island Korean United Methodist Church, który korzysta z naszych pomieszczeń od 1979 roku.

W 1983 r. obchody 200-lecia Stowarzyszenia obejmowały wykonanie sztandaru i kołdry z okazji dwusetnej rocznicy; zwiedzanie historycznego domu senatora Burra; druk książki kucharskiej z przepisami członków; katalog obrazkowy; prelekcję slajdów o Commack wygłoszoną przez Brada Harrisa, historyka Smithtown; nabożeństwo 1 maja 1983 r. z kazaniem wygłoszonym przez biskupa Roya C. Nicholsa oraz nabożeństwo powitalne 18 września ze wspomnieniami byłych pastorów i członków.

Kaplica z 1789 roku nadal stanowi istotną część programu kościelnego w szerzeniu ewangelii Chrystusa wśród mieszkańców Commack.

Obok kaplicy znajduje się cmentarz z grobami z 1791 roku.

W 1985 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.