Kościół episkopalny Łaski Bożej, Boston

Grace Episcopal Church to kościół episkopalny zaprojektowany przez znanego amerykańskiego architekta H. H. Richardsona, z głównym witrażem autorstwa Johna LaFarge. Znajduje się przy 160 High Street, w Medford, Massachusetts i jest obecnie wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.

Kościół został zbudowany w latach 1867-1869. Jest to jedno z najwcześniejszych dzieł Richardsona i drugi z jego kościołów. Kamień węgielny położono w 1867 r. ale już w sierpniu 1868 r. stało się jasne, że koszty budowy przekroczą budżet. Po pokryciu przez rodzinę Brooksów pozostałych kosztów budowy, kościół stał się prywatną kaplicą na prawie episkopalnym. W 1873 r. rodzina Brooksów przekazała kościół parafii, a następnie został on poświęcony przez biskupa Maine.

Kościół został zaprojektowany w malowniczym stylu gotyckim z wysoką na 90 stóp wieżą, asymetryczną bryłą i surowo ciosanymi ścianami z głazu polodowcowego z granitowymi wykończeniami. Masywny dach łupkowy, szary z pasami czerwonego łupka, dominuje nad niskimi ścianami nawy i pięcioboczną apsydą przylegającą do jej wschodniej ściany.

Kościół przeszedł wiele zmian w stosunku do swojego pierwotnego projektu. W 1882 r. dobudowano przybudówkę dla szkółki niedzielnej, w 1883 r. wnętrze nawy zostało na nowo udekorowane, a w 1957 r. dokonano dalszych uzupełnień. W 1962 r. przerobiono prezbiterium, a oryginalny ołtarz Richardsona przekazano do Brooklyn Museum. Na początku lat 70. XX w. ciemno zabejcowane wnętrze Richardsona zastąpiono jaśniejszą stolarką. W 2007 roku z oryginalnego wnętrza pozostała tylko ambona. Okno LaFarge'a, "Rebeka przy studni", stanowi centrum południowej ściany nawy i zostało zainstalowane prawdopodobnie w 1884 lub 1885 roku.