Rancho Rinconada, Cupertino

Rancho Rinconada to dzielnica mieszkaniowa we wschodniej części Cupertino w Kalifornii. Graniczy z Saratoga Creek, Stevens Creek Boulevard, Miller Avenue i Bollinger Road. Od wschodu i południa graniczy z dzielnicą West San Jose, od zachodu z centrum Cupertino, a od północy z miastem Santa Clara.

Szkoła średnia Cupertino High School, Sedgwick Elementary School i Hyde Middle School obsługują Rancho Rinconada.

Domy w Rancho Rinconada były pierwotnie tanimi, jednopiętrowymi domami, zbudowanymi w latach 50. przez firmę Stern & Price. Te domy typu ranczo zostały zaprojektowane przez architekta Cliffa Maya i wprowadzone na rynek pod nazwą "Miracle House", a ich krajobraz zaprojektował architekt krajobrazu Douglas Baylis. Podobne projekty były później realizowane w Palo Alto i Long Beach.

Konstrukcja modułowa i użyte materiały zostały zaprojektowane w taki sposób, aby ograniczyć koszty budowy do minimum, a tym samym stworzyć dom w bardzo przystępnej cenie. Dzięki modułowej konstrukcji zredukowano ilość materiałów i roboczogodzin do tego stopnia, że dom można było postawić w ciągu jednego dnia.

Ponieważ aż do lat 90. XX wieku domy w Rancho Rinconada znajdowały się poza granicami miasta i podlegały tylko przepisom hrabstwa, modyfikacje domów nie były tak ściśle regulowane, jak w przypadku domów znajdujących się w granicach miasta. Z biegiem lat wiele domów w Rancho zostało przebudowanych lub zmienionych, a wiele z nich zostało zrobionych bez uwzględnienia przepisów budowlanych lub dobrych praktyk budowlanych.

Wraz z nastaniem ery rodzin o dwóch dochodach pojawiło się zapotrzebowanie na garaże na dwa samochody, które stały się bardziej powszechne w latach sześćdziesiątych. Domy w Rancho Rinconada były budowane z wiatami na jeden samochód. Do kuchni trafiało coraz więcej urządzeń kuchennych, które pozwalały zaoszczędzić czas. W latach 70-tych kuchenka mikrofalowa stała się powszechnym urządzeniem kuchennym, ale kuchnia w Rancho była zaprojektowana z kilkoma gniazdkami o niskim natężeniu prądu, połączonymi z gniazdkami w innych domach, i w sumie z dwoma wyłącznikami elektrycznymi dla całego domu. Pod koniec lat 80. pojawiły się komputery i ich urządzenia peryferyjne, co spowodowało jeszcze większe zapotrzebowanie na domową instalację elektryczną, do czego domy na Rancho nie były przystosowane.

W miarę jak różne miasta otaczały granicami hrabstwo kieszeń, w której znajdowało się Rancho Rinconada, rosła wartość ziemi, a jej położenie w pobliżu przemysłu zaawansowanych technologii sprawiło, że stała się pożądaną lokalizacją. Rancho Rinconada nie było już wiejską społecznością robotniczą położoną wśród wiśniowych sadów. Stało się społecznością położoną w samym sercu eksplozji przemysłu zaawansowanych technologii, otoczoną rozwojem technologicznym i wysoko wykształconymi pracownikami umysłowymi. Jednak przez część lat 70. i 80. XX wieku była to podupadająca dzielnica, która sprzyjała wielu niepożądanym działaniom.

Mieszkańcy Rancho Rinconada mieli jednak przywilej posiadania adresu pocztowego w Cupertino, co samo w sobie przekłada się na wyższą wartość gruntów niż w okolicznych miastach, i cieszyli się uznaniem słynnych szkół w Cupertino. Ponieważ przemysł technologiczny przyciągał coraz więcej azjatyckich inżynierów i menedżerów, których kultura kładzie nacisk na edukację, Cupertino stało się dla nich bardzo pożądanym obszarem. Chociaż Rancho nie było częścią miasta Cupertino, stanowiło dla rodzin niedrogie rozwiązanie, dzięki któremu ich dzieci mogły dostać się do jednego z najlepszych systemów szkolnictwa. Ludzie bardzo pragnęli, aby ich dzieci uczęszczały do dobrych szkół, a często były to rodziny wielodzietne mieszkające w jednym domu. Dla takich rodzin potrzebne były większe domy, a Rancho było miejscem, gdzie można było uzyskać większe mieszkania w najtańszej cenie dla szkół w Cupertino.

W połowie lat 90. wartość nieruchomości Rancho, na których znajdowały się oryginalne domy, stanowiła już prawie sama ziemia, ponieważ stare domy Rancho miały niewielką wartość ze względu na swoją tanią konstrukcję. Koszt dostosowania starej konstrukcji modułowej do nowoczesnych standardów stał się nieopłacalny. Zamiast przeprowadzać gruntowną przebudowę, taniej było zburzyć stary dom Rancho i zbudować go od podstaw. Dało to budowniczym większą swobodę w wyborze konstrukcji, a w efekcie - lepiej zbudowany dom spełniający współczesne standardy.

W połowie lat 90. wielu wykonawców, zwłaszcza z Azji, wyburzało stare budynki Rancho i budowało od podstaw. Aby uzyskać jak największy zysk z nieruchomości, budowali tak duże budynki, jak tylko było to możliwe. W ten sposób powstało wiele nowych "różowych rezydencji", dwupiętrowych o powierzchni 3000-3500 m², na standardowych działkach o powierzchni 5500 m².

Pod koniec lat 90. część dzielnicy granicząca z San Jose wzdłuż Lawrence Expressway została zaanektowana przez miasto, a wykonawcy rozpoczęli budowę dużych domów w stylu executive. Rancho Rinconada stało się celem zamożnych menedżerów z Doliny Krzemowej, ponieważ prawo zagospodarowania przestrzennego hrabstwa, któremu podlegała reszta dzielnicy, zezwalało na przebudowę lub odbudowę domu do wielkości największego domu w najbliższej okolicy. Ponadto hrabstwo nie zapewniało społeczności lokalnej możliwości wglądu i oceny planów budowlanych. W rezultacie rodziny zatrudnione w przemyśle zaawansowanych technologii kupowały nieruchomości w nieobjętym prawem Rancho Rinconada i wyburzały istniejące domy, aby zbudować nowe "monstrualne domy".

W marcu 1999 roku mieszkańcy nieposiadającej osobowości prawnej części Rancho Rinconada zagłosowali za przyłączeniem do Cupertino, obiecując bardziej restrykcyjne procedury rozwoju własności i lepsze usługi dla sąsiedztwa. Jeszcze w tym samym miesiącu Rada Miasta Cupertino przegłosowała ustawę, która wymagała konsultacji z sąsiadami i ograniczała procent powierzchni działki, na której można postawić budynek.

Nieracjonalny entuzjazm" na początku nowego tysiąclecia przyniósł kolejną zmianę paradygmatu w przebudowie i budowie domów w dzielnicy Rancho Rinconada. Zaczęto budować nie tylko duże domy, ale także wykorzystywać wysokiej klasy materiały, armaturę i sprzęt AGD, które wprowadzono na rynek jako domy dla rodzin o wysokich dochodach. Chociaż wprowadzono ograniczenia, które zmniejszały procent powierzchni działki, na której można było budować domy, wykonawcy zeszli pod ziemię, budując podziemne pomieszczenia mieszkalne, aby zachować dużą dostępną powierzchnię mieszkalną dla domu klasy executive.

W 2020 roku dzielnica składała się z eklektycznej grupy domów, od starych, tanich domów Rancho z lat 50. ubiegłego wieku po wysokiej klasy domy dla kadry kierowniczej z lat 2000 i 2010.

37.3164°N 122°W / 37.3164; -122