Russian Peak, Russian Wilderness

Russian Peak jest częścią podzakresu Gór Klamath zwanego Górami Łososiowymi - pasma w kształcie podkowy, obejmującego dopływy rzeki Łosoś. Sama góra jest częścią granitowego batolitu Russian Peak. Ten piękny szczyt jest także najwyższym szczytem Russian Wilderness - 12 700 akrów subalpejskich jezior i cudów botanicznych.

Szczyt zyskał rozgłos wśród botaników w latach 70. XX wieku, kiedy Dale Thornburgh i John Sawyer rozpoczęli badania w jego dolinach. Oprócz odkrycia pierwszych stanowisk jodły subalpejskiej w Kalifornii, różnorodność innych drzew iglastych, które tu znaleźli, była powodem do przerwania badań, a następnie do ich wznowienia. W sumie, po kilku latach badań, na jednej mili kwadratowej zróżnicowanego terenu pod szczytem odkryli 17 gatunków drzew iglastych. Te drzewa iglaste to: sosna lisia, sosna białogrzbieta, zachodnia sosna biała, sosna Jeffreya, sosna ponderosa, sosna lodgepole, sosna cukrowa, jodła biała, jodła Shasta, jodła subalpejska, świerk Engelmanna, świerk Brewera, świerk górski, daglezja, kadzidłowiec, jałowiec pospolity i cis pacyficzny. W 2013 r. Richard Moore udokumentował i opisał 18. drzewo iglaste - jałowiec pospolity.

Sawyer i Thornburgh stworzyli termin "Wzbogacone Drzewostany Gór Klamath", aby określić zjawisko występujące w tym miejscu oraz w kilku innych miejscach Gór Klamath, gdzie występuje duża różnorodność i rzadkie zespoły drzew iglastych. Autorzy sugerują, że te złożone zespoły roślinności wynikają z ograniczonych interakcji biologicznych - lub po prostu z minimalnej konkurencji między gatunkami. Oprócz tego, że jest to część Kordyliery Zachodniopacyficznej, łączącej ją z Pasmem Kaskadowym i Sierra Nevada i umożliwiającej migracje w czasie, obszar ten charakteryzuje się zróżnicowanym klimatem, glebami bogatymi w składniki odżywcze i ubogimi oraz sporadycznymi zaburzeniami, takimi jak pożary. Współdziałanie tych czynników ostatecznie zmniejsza konkurencję między tymi gatunkami, umożliwiając taką różnorodność na niewielkim obszarze. Jest to recepta nie tylko na różnorodność drzew iglastych, ale także innych roślin. Z pomocą studentów z Uniwersytetu Stanowego Humboldta udało im się zidentyfikować ponad 400 gatunków roślin naczyniowych występujących na szczycie.