Estabrook Woods, Concord

Estabrook Woods to dziki obszar o powierzchni ponad 1200 akrów, składający się z lasów, wzgórz, gzymsów i bagien, położony dwie mile na północ od miasta Concord. Jest to największy ciągły i niezabudowany obszar leśny w promieniu 30 mil od Bostonu. Jednakże lasy te mają historię naruszania przez człowieka, sięgającą czasów rdzennych Amerykanów z plemienia Algonquian, którzy używali kontrolowanego wypalania do karczowania terenów. Później koloniści wykarczowali znaczną część Estabrook pod uprawy rolne i pastwiska, ale od tego czasu roślinność się odmłodziła. Nazwa lasu pochodzi od nazwiska rodziny Estabrook, znanej na tym terenie od czasów kolonialnych. Pierwszy Estabrook na tym terenie, kapitan Joseph, kupił swoją farmę, która obecnie stanowi część Estabrook Woods, od rodziny Pelham, pochodzącej wówczas z Rhode Island.

Henry David Thoreau jest ściśle związany z tym obszarem, który nazwał Easterbrooks Country. W swoim dzienniku z 20 października 1857 roku, jednym z kilku wpisów dotyczących tego obszaru leśnego, pisze: "Jakże dzika i bogata jest ta kraina Easterbrooks Country! Nie ma w nim ani jednego pola uprawnego, ani jednego nadającego się do uprawy, a jednak zachwyca wszystkich przyrodników". W lasach znajduje się również nieulepszona Estabrook Road, którą Minutemen używali na początku wojny o rewolucję amerykańską. Dziś kamienne znaczniki wyznaczają drogę, którą Minuteman jechali na południe w kierunku Concord.

Na początku XX wieku niewielka liczba rodzin z Concord zaczęła nabywać ziemię w Estabrook Woods. W 1932 roku z powodzeniem złożyły one petycję do władz miasta o zamknięcie i zaniechanie budowy starego szlaku wyrębu znanego jako Old Estabrook Road, zapewniając, że będzie on chroniony przed zabudową mieszkaniową. Około 1965 roku rodziny te, wraz z Harvardem i Middlesex School, rozpoczęły współpracę w celu utworzenia rezerwatu przyrody, zakładając Harvard's Concord Field Station i nakładając poważne ograniczenia na zabudowę wielu pozostałych terenów prywatnych. W 1996 roku Concord i Carlisle współpracowały nad "Kampanią na rzecz Estabrook Woods", w ramach której objęto ochroną dodatkowe 400 akrów.

Las Estabrook ma duże znaczenie ekologiczne dla tego obszaru.

Stanowi on siedlisko dla pięciu gatunków zagrożonych wyginięciem, wpisanych na listę stanową: ważki zagrożonej w skali globalnej oraz czterech gatunków specjalnej troski: salamandry niebieskiej, chrząszcza z długimi rogami bzu czarnego, żółwia plamistego i płaza z Doliny Mistycznej. Lasy są także miejscem lęgowym co najmniej trzech gatunków znajdujących się na liście obserwacyjnej: salamandry plamistej, północnej żaby leopardowej i jastrzębia północnego. Estabrook Woods jest domem dla ponad 159 różnych gatunków ptaków, sześciu gatunków drozdów, czterech gatunków sów i dziesięciu jastrzębi. W 1993 r. Sekretarz Rolnictwa USA Alphonso Michael Espy uhonorował cały Estabrook Woods, oficjalnie wyznaczając go na mocy ustawy Kongresu jako obszar dziedzictwa leśnego ze względu na jego walory środowiskowe, obecność rzadkich i zagrożonych gatunków oraz zasoby archeologiczne i historyczne. W październiku 2001 r. Biuro Spraw Środowiskowych stanu Massachusetts uznało Estabrook Woods za "siedlisko podstawowe", którego zachowanie jest niezbędne dla ochrony różnorodności biologicznej.

Lasy Estabrook są ograniczone ulicami: Lowell Road od zachodu, Monument Street od wschodu i Bedford Road od północy.

Mimo że Estabrook jest dostępny dla zwiedzających, jego większa część jest własnością prywatną Uniwersytetu Harvarda, Middlesex School oraz kilku mniejszych właścicieli ziemskich.