Eleazer Arnold House, Lincoln

Eleazer Arnold House to zabytkowy dom zbudowany dla Eleazera Arnolda około 1693 roku, znajdujący się w dzielnicy Great Road Historic District w Lincoln, Rhode Island. Obecnie jest to National Historic Landmark należący do Historic New England i jest otwarty dla zwiedzających w weekendy.

Dom jest stosunkowo dużym "stone-enderem", typem budynku przywiezionym z zachodniej Anglii i używanym najczęściej w północnej części Rhode Island. Ten geograficznie specyficzny aspekt mógł wynikać z faktu, że prace przypisuje się Johnowi Smithowi "masonowi" ze Smithfield w stanie Rhode Island i jego rodzinie. Był to budynek dwupiętrowy, z czterema pomieszczeniami na każdym piętrze, przybudówką, ścianami bocznymi z odsłoniętego kamienia polnego, drewnianymi ścianami bocznymi i kominem pilastrowym. W XX wieku do budynku dobudowano szczyt.

W 1919 roku dom został podarowany Historic New England przez Preserveda Whipple Arnolda. Od tego czasu przeszedł dwa etapy renowacji. W 1920 r. Norman Isham podjął pierwsze działania stabilizacyjne, a w 1950 r. dom i komin zostały poddane gruntownej renowacji strukturalnej. Podczas tej drugiej renowacji usunięto późniejsze przebudowy, aby przywrócić budynkowi jego XVII-wieczny wygląd.

W 1968 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych, a w 1974 r. uznano go za obiekt o znaczeniu architektonicznym. W 2005 roku badania dendrochronologiczne słojów drzew potwierdziły datę budowy z 1693 roku.

Obecnie budynek bardzo przypomina swoją formą ten z czasów wczesnego osadnictwa w Rhode Island, choć niektóre detale, w tym okna z ołowianego szkła, drzwi wejściowe i ich obramowanie, są XX-wiecznymi zamiennikami.