Watch Hill Light, Watch Hill

Latarnia morska Watch Hill w Watch Hill, Rhode Island służy jako morski sygnał nawigacyjny dla statków od 1745 roku, kiedy to rząd kolonialny Rhode Island wzniósł wieżę obserwacyjną i sygnał nawigacyjny podczas wojny francusko-indiańskiej i wojny rewolucyjnej. Oryginalna konstrukcja została zniszczona podczas sztormu w 1781 roku i zaczęto dyskutować nad planami budowy nowej latarni, która miałaby oznaczać wschodnie wejście do Fishers Island Sound i ostrzegać marynarzy przed niebezpieczną rafą na południowy zachód od Watch Hill.

Prezydent Thomas Jefferson podpisał ustawę o budowie latarni w 1806 roku, a budowę ukończono w 1807 roku. Pierwsza latarnia miała wysokość 11 m.

W 1827 roku zainstalowano światło obrotowe, aby odróżnić ją od latarni portowej w Stonington w Connecticut. Erozja zmusiła ją do zamknięcia w 1855 roku i odsunięcia się od krawędzi urwiska. Kolejna latarnia została otwarta w 1856 r. i zachowała się w obecnym kształcie, jako konstrukcja wysoka na 14 m.

W 1872 r. u wybrzeży Watch Hill rozbił się parowiec Metis, zabijając 130 osób. W 1873 roku latarnik kapitan Jared Starr Crandall został odznaczony Złotym Medalem Kongresu za akcję ratunkową na Metisie. W 1879 roku wdowa po kapitanie Crandallu, Sally Ann Crandall, została pierwszą kobietą pełniącą funkcję latarnika. Obok latarni zbudowano stację ratownictwa morskiego, która działała do lat 40. XX wieku, ale została zniszczona w 1963 roku.

W 1907 r. w odległości czterech mil od latarni doszło do zderzenia parowca Larchmont z szkunerem, w wyniku którego zginęło 200 osób. Huragan z 1938 roku poważnie uszkodził konstrukcję. W 1962 r. statek Leif Viking osiadł na mieliźnie kilkaset stóp od latarni; nie było rannych, choć statek utknął na mieliźnie na dziewięć dni. W 1986 r. światło zostało zautomatyzowane i wydzierżawione Stowarzyszeniu Strażników Wzgórza Zegarowego.