Plaza Tower, Nowy Orlean

Plaza Tower to 45-piętrowy, 531-metrowy wieżowiec w Nowym Orleanie, w stanie Luizjana, zaprojektowany w stylu nowoczesnym przez Leonarda R Spangenberga, Jr. & Associates. Znajduje się w Centralnej Dzielnicy Biznesowej i jest trzecim najwyższym budynkiem zarówno w Nowym Orleanie, jak i w stanie Luizjana.

Budynek był nieużywany od 2002 r. ze względu na problemy środowiskowe, takie jak toksyczna pleśń i azbest. W marcu 2005 r. Plaza Tower została zakupiona przez Giannasca Development Group LLC za 4 mln USD. Giannasca Group planowała renowację o wartości 120 milionów dolarów, która miała przekształcić wieżę biurową w wieżę kondominium z 197 mieszkaniami i całkowicie nową fasadą. Jednak po zniszczeniach spowodowanych huraganem Katrina grupa została uwikłana w błędne wykorzystanie środków z ubezpieczenia, które zostało wydane po huraganie, co spowodowało wzajemne pozwy i niespłacenie kredytu hipotecznego.

W 2007 r. budynek został wystawiony na aukcję i zakupiony przez Plainfield Asset Management za 583 000 USD. W styczniu 2009 r. w budynku rozpoczęły się prace odgrzybiające, mające na celu usunięcie azbestu i innych problemów. Prace obejmują rozbiórkę całego wnętrza budynku, w tym usunięcie wszystkich ścian i sufitów. Koszt prac oszacowano na 10 mln USD, a ich wykonanie miało zająć rok, jednak nigdy nie zostały one ukończone.

Budowa Plaza Tower rozpoczęła się w 1964 roku jako projekt dewelopera Sama J. Recile, ale została wstrzymana w październiku 1966 roku. Nieruchomość została wykupiona i budowa została wznowiona w 1968 roku. Po ukończeniu budowy w tym samym roku, Plaza Tower stała się najwyższym budynkiem w Nowym Orleanie i Luizjanie, a rekord ten utrzymywał się przez cztery lata, kiedy to One Shell Square przekroczył go o ponad 160 stóp.

Wraz z World Trade Center na nabrzeżu rzeki Missisipi, Plaza Tower zapoczątkowała nowoczesne wieżowce w Nowym Orleanie. Budynek zawsze zajmował poczesne miejsce w panoramie miasta, nawet po boomie budowlanym w latach 70. wzdłuż Canal Street i 80. wzdłuż Poydras Street. Wynika to zarówno z jego wyjątkowej konstrukcji, zwłaszcza "koronowego szczytu", jak i z położenia na skraju dzielnicy CBD.

Wieża Plaza Tower została pierwotnie zaprojektowana głównie jako budynek biurowy z pewną ilością powierzchni mieszkalnej na wyższych piętrach. Po ukończeniu budowy wieży udostępniono bardzo niewiele powierzchni mieszkalnych. Do 1984 r. pozostałe apartamenty mieszkalne zostały przekształcone w biura.

W 2001 r. lokatorzy zaczęli publicznie krytykować właścicieli budynku za ignorowanie pogarszających się warunków w budynku. Twierdzono, że brak odpowiedniej konserwacji doprowadził do narażenia na kontakt z azbestem i toksyczną pleśnią. Pracownicy złożyli kilka pozwów zbiorowych przeciwko właścicielom i zarządcom oraz swoim pracodawcom - Luizjańskiemu Departamentowi Opieki Społecznej i Luizjańskiemu Departamentowi Zdrowia i Szpitali. W 2002 roku około 700 pracowników Prokuratury Okręgowej stanu Luizjana i Nowego Orleanu masowo przeniosło się do biur przy Common Street. Od tego czasu budynek jest zamknięty i nieużywany.

W środę, 20 lipca 2011 r. telewizja WWL z Nowego Orleanu podała, że budynek został wystawiony na aukcję, a minimalna oferta wynosiła 250 000 USD. Kupił go Tony Anderson.

W 2014 r. deweloper Joe Jaeger kupił budynek, ale nie ujawnił żadnych planów jego przebudowy. Jaeger, którego firma to The MCC Group, jest również członkiem zespołu dążącego do zawarcia umowy z Ernest N. Morial Convention Center na realizację wartej 1 miliard dolarów inwestycji na 47 akrach pustych terenów nadrzecznych w pobliżu elektrowni.