Munroe Tavern, Lexington

Munroe Tavern, znajdująca się przy 1332 Massachusetts Avenue w Lexington, Massachusetts, to miejsce z czasów amerykańskiej wojny rewolucyjnej, które odegrało ważną rolę w bitwie pod Lexington i Concord. Obecnie dom jest zachowany i zarządzany jako muzeum przez Towarzystwo Historyczne Lexington, z eksponatami podkreślającymi rolę i perspektywę brytyjskich żołnierzy podczas wybuchu wojny. Dom można zwiedzać z przewodnikiem w weekendy, począwszy od kwietnia, oraz codziennie od weekendu Dnia Pamięci do końca października.

Amerykańską linię rodziny Munroe zapoczątkował William Munroe, który został przewieziony do Nowej Anglii w 1651 roku po tym, jak został pojmany w bitwie pod Worcester. Najwcześniejsza część tawerny została zbudowana w 1735 roku na ziemi należącej wówczas do Davida Comee. Później prawa właścicielskie otrzymali inni. Kolejny William Munroe, prawnuk pierwszego Williama, kupił dom w 1770 roku, a w październiku 1774 roku otrzymał od miasta licencję na prowadzenie tawerny, na krótko przed wybuchem działań wojennych w kwietniu 1775 roku.

18 kwietnia 1775 roku, na dzień przed wybuchem bitwy, Munroe Tavern była miejscem spotkań kolonistów. Właścicielem tawerny był William Munroe, sierżant sanitarny kompanii milicji kapitana Johna Parkera, który był jej właścicielem do 1827 roku. Tego wieczoru o godzinie 18:30 Solomon Brown z Lexington, który poszedł na targ do Bostonu, wrócił i zameldował Munroe'owi, że minął patrol brytyjskich żołnierzy.

Następnego ranka przed świtem do Lexington przybyły duże oddziały brytyjskie. Na rynku miasta doszło do wymiany strzałów, która rozpoczęła bitwy pod Lexington i Concord. Tego popołudnia tawerna posłużyła za kwaterę główną dla pułkownika Hugh, hrabiego Percy, i jego tysiąca posiłków. Brytyjczycy okupowali tawernę przez półtorej godziny, w tym czasie jadalnia została przekształcona w szpital polowy dla rannych, a wyczerpani żołnierze brytyjscy spożywali obfite ilości jedzenia i picia. Żołnierze zastrzelili także Johna Raymonda, niedołężnego mężczyznę mieszkającego u rodziny.

Prezydent Jerzy Waszyngton zjadł posiłek w Munroe Tavern, kiedy odwiedził pole bitwy w Lexington w 1789 roku. W pokoju na piętrze znajduje się stół i krzesło, przy którym siedział, oraz dokumenty związane z jego podróżą.

Pod koniec XIX wieku potomek Munroe, który był właścicielem domu, wynajął jego część artyście Edwinowi Gravesowi Champneyowi. W 1976 r. dom został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.

Towarzystwo Historyczne Lexington wykorzystuje obecnie tawernę na Muzeum Brytyjskich Czerwonych Kurtek, które umożliwia obejrzenie 19 kwietnia 1775 roku z perspektywy wojsk królewskich. Budynek przeszedł renowację i prace konserwatorskie w latach 2010-2011.