Booth Theatre, Nowy Jork

The Booth Theatre to teatr na Broadwayu, mieszczący się przy 222 West 45th Street w dzielnicy teatralnej Midtown Manhattan w Nowym Jorku. Otwarty w 1913 roku teatr został zaprojektowany przez Henry'ego Beaumonta Hertsa w stylu włoskiego renesansu i został zbudowany dla braci Shubert. Pierwotnie teatr był prowadzony przez Winthropa Amesa, który nazwał go na cześć XIX-wiecznego amerykańskiego aktora Edwina Bootha. Ma 800 miejsc na dwóch poziomach i jest zarządzany przez The Shubert Organization. Fasada i część wnętrza są zabytkami Nowego Jorku.

Fasada Budki wykonana jest z cegły i terakoty, a dekoracje sgraffitowe zaprojektowano w stiuku. Trzy łuki wychodzą na północ na 45. ulicę, a zakrzywiony narożnik jest skierowany na wschód, w stronę Broadwayu. Na wschód od fasady przy Shubert Alley znajdują się drzwi do holu i sceny. Audytorium posiada poziom orkiestry, jeden balkon, miejsca w lożach i gięte sufity. Ściany ozdobione są drewnianą boazerią z oknami nad nimi, co jest nietypowym rozwiązaniem dla teatrów na Broadwayu, a z przodu widowni znajduje się eliptyczny łuk proscenium. Od strony południowej znajduje się wspólna scena z Teatrem Shuberta, a część dawnych garderób zajmuje sklep z pamiątkami.

Bracia Shubert stworzyli teatry Booth i Shubert, które były ich pierwszymi miejscami w tym bloku. Teatr został otwarty 16 października 1913 roku sztuką Arnolda Bennetta The Great Adventure. Ames wynajmował teatr i wystawiał w nim wiele własnych produkcji aż do 1932 roku, kiedy to przejęli go Shubertowie. Wiele z początkowych produkcji Bootha miało krótkie serie, zwłaszcza w latach 30. ubiegłego wieku, ale w latach 40. zaczęły dominować dłuższe serie. Do długich przedstawień należały Luv, Butterflies Are Free, That Championship Season, For Colored Girls Who Have Considered Suicide / When the Rainbow Is Enuf, oraz The Elephant Man.