Brook Farm, Boston

Brook Farm, zwany także Brook Farm Institute of Agriculture and Education lub Brook Farm Association for Industry and Education, był utopijnym eksperymentem życia zbiorowego w Stanach Zjednoczonych w latach czterdziestych XIX wieku. Została założona przez byłego pastora unitariańskiego George'a Ripleya i jego żonę Sophię Ripley na Ellis Farm w West Roxbury, Massachusetts, w 1841 roku. Inspiracją dla niej były ideały transcendentalizmu, filozofii religijnej i kulturowej wywodzącej się z Nowej Anglii. Założona jako spółka akcyjna, obiecywała swoim uczestnikom część zysków z farmy w zamian za wykonywanie równej części pracy. Rolnicy Brook Farmers wierzyli, że dzięki podziałowi pracy będzie wystarczająco dużo czasu na zajęcia rekreacyjne i intelektualne.

Życie na Brook Farm opierało się na równowadze między pracą a odpoczynkiem, przy wspólnej pracy dla dobra całej społeczności. Każdy z członków mógł wybrać pracę, która go najbardziej pociągała, a wszyscy, także kobiety, otrzymywali równe wynagrodzenie. Dochody społeczności pochodziły z rolnictwa oraz ze sprzedaży ręcznie robionych produktów, takich jak ubrania, a także z opłat wnoszonych przez licznych gości odwiedzających Brook Farm. Głównym źródłem dochodów była szkoła, nad którą pieczę sprawowała pani Ripley. Przedszkole, szkoła podstawowa i szkoła przygotowująca do college'u przyciągały dzieci z całego świata, a każde dziecko płaciło za swoją edukację. Oferowano także kształcenie dorosłych.

Społeczność nigdy nie była stabilna finansowo i z trudem czerpała zyski z działalności rolniczej. W 1844 roku farmerzy z Brook przyjęli model społeczny oparty na socjalistycznych koncepcjach Charlesa Fouriera i zaczęli wydawać "Harbinger" - nieoficjalne pismo promujące fourieryzm. Podążając za jego wizją, członkowie wspólnoty rozpoczęli budowę ambitnej budowli zwanej Phalanstery. Kiedy nieubezpieczony budynek został zniszczony w pożarze, wspólnota została zdruzgotana finansowo i nigdy się nie podniosła. W 1847 roku została całkowicie zamknięta. Mimo niepowodzenia eksperymentalnej komuny, wielu Farmerów Brook pozytywnie wspominało swoje doświadczenia. Do krytyków komuny należał Charles Lane, założyciel innej utopijnej wspólnoty o nazwie Fruitlands. Nathaniel Hawthorne był członkiem-założycielem Brook Farm, choć nie był zdecydowanym zwolennikiem ideałów wspólnoty. Swoje doświadczenia opisał później w powieści Romans w Blithedale.

Po upadku wspólnoty, przez większość kolejnych 130 lat nieruchomość była zarządzana przez organizację luterańską, najpierw jako sierociniec, a następnie jako ośrodek leczniczy i szkoła. Budynki Transcendentalistów z biegiem lat uległy zniszczeniu w wyniku pożarów. W 1988 roku stan Massachusetts nabył 148 akrów farmy, która jest obecnie zarządzana przez Departament Konserwacji i Rekreacji stanu Massachusetts jako miejsce historyczne. Brook Farm był jednym z pierwszych obiektów w Massachusetts, które zostały wpisane do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych i uznane za Krajowe Miejsce Historyczne. W 1977 roku Boston Landmarks Commission uznała Brook Farm za Landmark, co jest najwyższym wyróżnieniem dla miejsc historycznych w mieście.