Fort McIntosh, Laredo

Fort McIntosh był bazą armii amerykańskiej w Laredo, w hrabstwie Webb w Teksasie, w latach 1849-1946.

Fort McIntosh został założony 3 marca 1849 r. przez 1. pułk piechoty USA pod dowództwem por. E.L. Viele'a w celu ochrony granicy Teksasu w miejscu strategicznej przeprawy przez rzekę. Pierwotnie nazwany Camp Crawford, fort został przemianowany na Fort McIntosh w 1850 r. na cześć podpułkownika Jamesa Simmonsa McIntosha, bohatera bitwy pod Molino del Rey w czasie wojny meksykańsko-amerykańskiej.

Fort został opuszczony przez wojska federalne w momencie wybuchu amerykańskiej wojny secesyjnej. 19 marca 1864 r. w pobliżu fortu miała miejsce bitwa pod Laredo, w której 72 żołnierzy odparło trzy ataki 200 żołnierzy federalnych wysłanych z Brownsville w Teksasie. 23 października 1865 roku posterunek został ponownie zajęty przez oddziały federalne z 2. Teksańskiej Kawalerii.

Pod koniec XIX wieku w forcie McIntosh stacjonowało kilka jednostek afroamerykańskich, między innymi 10. kawaleria, "Buffalo Soldiers". Innymi fortami w systemie fortów granicznych były forty Griffin, Concho, Belknap, Chadbourne, Stockton, Davis, Bliss, McKavett, Clark, Richardson, Inge i Phantom Hill w Teksasie oraz Fort Sill w Oklahomie. System ten posiadał "podstacje lub stacje pośrednie", w tym Bothwick's Station nad Salt Creek między Fortem Richardson a Fortem Belknap, Camp Wichita w pobliżu Buffalo Springs między Fortem Richardson a Red River Station oraz Mountain Pass między Fortem Concho a Fortem Griffin.

W czasie I wojny światowej fort był wykorzystywany jako baza szkoleniowa, a przez jego bramy przeszło ponad 15 000 rekrutów. W czasie II wojny światowej stacjonowały tu m.in. 8. dowództwo służby, 56. brygada kawalerii, Południowa Granica Lądowa, Cywilny Patrol Powietrzny oraz batalion żandarmerii wojskowej.

Fort został zlikwidowany w 1946 roku, a teren ten jest obecnie częścią kampusu głównego Laredo Community College.

Laredo United States Army Reserve 340th Quarter Master Company znajduje się na terenie fortu.