Spicket Falls Historic District, Methuen

Spicket Falls Historic District obejmuje historyczne przemysłowe i handlowe serce Methuen, Massachusetts, oraz jeden z najlepiej zachowanych XIX-wiecznych kompleksów młyńskich w dolnym biegu rzeki Merrimack. Skupia się na wodospadach rzeki Spicket, z których czerpały energię XIX-wieczne młyny tekstylne w Methuen. Dzielnica historyczna, wpisana na listę National Register of Historic Places w 1984 roku, obejmuje budynki komercyjne i komunalne przy Gaunt Square, sercu miasta, oraz wzdłuż obu brzegów rzeki Spicket, pomiędzy Gaunt Square a torami Boston and Maine Railroad na południe od rzeki. Sąsiaduje z położoną na wschodzie dzielnicą mieszkaniową Pleasant-High Historic District.

Wodospady rzeki Spicket były miejscem, gdzie w XVIII wieku prowadzono prace przemysłowe na niewielką skalę, ale obszar ten zaczął nabierać kształtów jako centrum miasta dopiero po rozpoczęciu rozwoju na większą skalę w latach dwudziestych XIX wieku. Najstarsze budynki, które przetrwały, to ceglane budynki zbudowane w latach 1825 i 1826, kiedy powstał główny młyn typu "A". Kompleks został rozbudowany w latach 40. XIX wieku poprzez budowę drewnianego młyna do przetwarzania bawełny i murowanego magazynu w pobliżu linii kolejowej. W latach 1879-1882 przemysłowiec David Nevins dobudował sześć kolejnych budynków i nową tamę.

Rozwój centrum miasta wzdłuż Broadwayu i rejonu placu Gaunta odzwierciedlał z czasem rozwój młynów. Obszar ten od dawna był przystankiem na trasie północ-południe, zachowały się tu hotele i tawerny z połowy XIX wieku, w tym Sala Masońska, która wcześniej była hotelem. Stary, ceglany ratusz, z którego parkingu roztacza się piękny widok na dolinę Spicket, został zbudowany w 1853 roku w stylu greckiego renesansu. Godne uwagi obiekty z początku XX wieku to centralna remiza strażacka, sala Oddfellows' Hall i stacja kolejowa z 1909 roku, zbudowana w stylu Queen Anne z funduszy ofiarowanych przez filantropa Edwarda Searlesa.