Hadley Center Historic District, Hadley

Hadley Center Historic District to rozległa, licząca 2500 akrów historyczna dzielnica obejmująca centrum Hadley w stanie Massachusetts. Kiedy po raz pierwszy wpisano go na listę National Register of Historic Places w 1977 roku, obejmował on zieleń miejską i 17 budynków stojących przed nią, na skrzyżowaniu Russell Street i Middle Street. W 1994 r. dzielnica została znacznie powiększona o ponad 400 budynków reprezentujących rozwój miasteczka od czasów kolonialnych do pierwszych dekad XX wieku. Rozszerzenie to obejmuje cały pas ziemi rozciągający się na zachód od East Street i ograniczony zakolem rzeki Connecticut, która oddziela Hadley od Northampton. Najstarsza nieruchomość, Samuel Porter House przy West Street, została zbudowana w 1713 roku.

Hadley zostało zasiedlone w 1659 roku i zarejestrowane jako miasto w 1661 roku. Zarysowane wówczas wzorce użytkowania ziemi są nadal widoczne na obszarze otaczającym centrum miasta. Tereny rolnicze w języku ziemi na obszarze zalewowym rzeki Connecticut zostały rozplanowane w wąskich pasach, ogólnie zorientowanych na północ-południe, które nadal dominują we wzorcach własności i użytkowania ziemi. Główne drogi, w tym ulice Russell, East, Middle i West, zostały wytyczone mniej więcej w tym samym czasie i były miejscem, gdzie budowano domy i instytucje publiczne. Bay Road, dawniej szlak rdzennych Amerykanów, była główną drogą prowadzącą na wschód od rzeki. Miasto rozwijało się powoli aż do początku XIX wieku, kiedy to połączono je z Northampton mostem na rzece Connecticut. Miasto pozostało rolnicze, z kilkoma branżami chałupniczymi, z tytoniem jako główną uprawą w XIX wieku, zanim na początku XX wieku zaczęły dominować ogrody towarowe. Architektura centrum miasta odzwierciedla jego powolny rozwój, a przykłady stylów architektonicznych sięgają ponad trzech stuleci.