Outer Brewster Island, Peddocks Island

Zewnętrzna Wyspa Brewstera, znana również jako Wyspa Zewnętrzna, jest jedną z wysp zewnętrznych w Boston Harbor Islands National Recreation Area i znajduje się około 10 mil od centrum Bostonu. Wyspa ma powierzchnię 20 akrów i składa się z odsłoniętej skały macierzystej pokrytej żyzną glebą, otoczonej skalistym brzegiem ze stromymi klifami. Stanowi ona siedlisko lęgowe dla przybrzeżnych ptaków wodnych, w tym kormoranów, mew, kaczek edredonów, ibisów błyszczących i ostryg amerykańskich. Ptaki te są agresywne w okresie lęgowym i w tym czasie dostęp ludzi, wyłącznie za pomocą prywatnych łodzi, jest zabroniony.

Podobnie jak sąsiednie wyspy Great Brewster, Little Brewster i Middle Brewster, wyspa Outer Brewster została nazwana na cześć Williama Brewstera, pierwszego kaznodziei i nauczyciela w kolonii Plymouth. Względna jałowość i skalista linia brzegowa Outer Brewster spowodowały, że ludzie korzystali z niej w ograniczonym stopniu. W XIX wieku na wyspie działał kamieniołom granitu, a w czasie II wojny światowej zbudowano na niej baterię obrony wybrzeża, znaną jako Bateria Jewell. Obie są obecnie nieużywane i opuszczone.

W 1798 r. Nathaniel Austin kupił zewnętrzną wyspę Brewster od Davida Wooda za 400 dolarów. Austin zbudował na wyspie sztuczny port i miał nadzieję na założenie dochodowego kamieniołomu. Z kamienia wydobytego na Outer Brewster zbudował domy przy 27 Harvard Square i 92 Main Street w Charlestown.

Wyspa została przejęta przez rząd Stanów Zjednoczonych od prywatnego właściciela w 1913 roku. W czasie II wojny światowej była wykorzystywana głównie jako część rezerwatu wojskowego Brewster Islands, gdzie znajdowała się bateria 6-calowych dział dalekiego zasięgu, nazwana Battery Jewell i ukończona w 1943 r. wraz ze stacją radarową. Wyspa została opuszczona przez wojsko w 1947 r. a następnie sprzedana prywatnemu właścicielowi i w 1973 r. stała się parkiem stanowym.

W 2005 roku firma energetyczna z Wirginii, AES Energy, zaproponowała umieszczenie na wyspie terminalu skroplonego gazu ziemnego. Opozycja polityczna ze strony środowisk ekologicznych, rekreacyjnych i żeglarskich zdołała zapobiec realizacji tej propozycji.