Clement Oak, Filadelfia

Dąb Clement był dużym, starym dębem białym w Deptford w stanie New Jersey. Uważa się, że wyrósł między 1555 a 1615 rokiem, a na początku XXI wieku został zniszczony przez burzę.

Dąb Clement znajdował się za Deptford Wal-Mart, w pobliżu Big Timber Creek, na ziemi, która kiedyś należała do rodziny Clement. Pierwotne plany budowy Wal-Martu przewidywały wycięcie tego drzewa, ale firma Wal-Mart została przekonana do zmiany planu, tak aby drzewo mogło zostać oszczędzone.

Obwód drzewa na wysokości 4,5 stopy wynosił 20 stóp. Szacowana wysokość wynosiła 90 stóp, a całkowita rozpiętość ponad 100 stóp.

Mówi się, że dąb Clement był znany rdzennym mieszkańcom Lenape i został zauważony przez pierwszych europejskich osadników, ponieważ służył jako punkt odniesienia we wczesnych pomiarach gruntów. Według niepotwierdzonych lokalnych przekazów, odbywały się tam pow wow, a pod jego konarami podpisano traktat między osadnikami a Lenape. Towarzystwo Historyczne Hrabstwa Gloucester uhonorowało Dąb Clement podczas obchodów 300-lecia stanu New Jersey w 1964 roku.

Clement Oak był miejscem lądowania pierwszego lotu powietrznego w Nowym Świecie, lotu balonem w 1793 roku. 9 stycznia 1793 r. Jean-Pierre Blanchard wystartował z Filadelfii i wylądował w Deptford pod Clement Oak. W czasie lotu Blanchard mógł mieć przy sobie osobisty list od Jerzego Waszyngtona, który miał być dostarczony właścicielowi posesji, na której Blanchard wylądował - jeśli to prawda, lot ten byłby również pierwszym lotem poczty lotniczej w Stanach Zjednoczonych; list zawierał też podobno instrukcję, że wszyscy obywatele Stanów Zjednoczonych są proszeni o pomoc w powrocie do Filadelfii - jeśli to prawda, byłoby to pierwsze znane użycie krwiopijcy przez lotnika.

Przy drzewie umieszczono tablicę upamiętniającą lot balonem. Drugą tablicę umieszczono dla upamiętnienia samego drzewa: "Dąb Clement, który 4 wieki temu dawał schronienie myśliwym Lenape, a w późniejszych latach bawiącym się dzieciom, został poświęcony w trzechsetlecie New Jersey jako symbol nieustannego rozwoju stanu - Towarzystwo Historyczne Hrabstwa Gloucester, lipiec 1964 r.".

Do dnia 4 czerwca 2020 r. większość drzewa została wyrwana, pozostawiając jedynie martwy pień o wysokości kilku metrów.