Mima mounds, Olympia
Fakty i informacje praktyczne
Kopce Mima to niskie, spłaszczone, koliste do owalnych, kopulaste, naturalne kopce, które składają się z luźnych, niestratyfikowanych, często żwirowatych osadów, stanowiących przewarstwiony horyzont A. Średnica tych kopców wynosi od 3 do ponad 50 m, wysokość od 30 cm do ponad 2 m, a gęstość od kilku do ponad 50 kopców na hektar, niekiedy tworząc wyraźne naturalne wzory. Kopce mima można zobaczyć w rezerwacie Mima Mounds Natural Area Preserve w stanie Waszyngton.
"Mima" to imię pochodzące z języka rdzennych Amerykanów, oznaczające "trochę dalej" lub "w dół rzeki".
Teorie powstawania kopców Mima obejmują: rycie w ziemi przez świstaki kieszonkowe, akumulację osadów naniesionych przez wiatr wokół roślinności w celu utworzenia wydm lub nebchas, sejsmiczne wstrząsy gruntu w wyniku silnych trzęsień ziemi, choć nie zaobserwowano, aby w wyniku żadnego z nich powstały kopce Mima, oraz kurczenie się i pęcznienie glin w formacjach terenu typu hog-wallow lub gilgai.
Choć kopce definitywne Mima występują powszechnie w Ameryce Północnej, nie wykazano, że wszystkie północnoamerykańskie kopce są wynikiem tych samych przyczyn. Powierzchownie podobne zjawiska występują na wszystkich kontynentach, a proponowane czynniki sprawcze nie występują we wszystkich badanych regionach. Nie jest też jasne, czy wszystkie takie kopce są rzeczywiście takie same, czy to pod względem fizycznym, czy funkcjonalnym; na przykład tzw. fairy circles z południowej Afryki mają zwykle mniejszy charakter kopca i występują w innych warunkach klimatycznych i ekologicznych niż kopce mima. Co więcej, argumentowano, że prawdopodobnie odrębne heuweltjies z regionu South Western Cape w Afryce Południowej mają pochodzenie znacznie różniące się od nich.
Waszyngton