Ocracoke Lighthouse, Ocracoke
Fakty i informacje praktyczne
Latarnia Ocracoke została zbudowana w hrabstwie Hyde, na wyspie Ocracoke w Karolinie Północnej w 1823 roku przez budowniczego z Massachusetts Noaha Portera. Latarnia ma 75 stóp wysokości. Jej średnica zwęża się od 25 stóp u podstawy do 12 stóp na szczycie. Latarnia została zbudowana, aby pomagać w prowadzeniu statków przez Ocracoke Inlet do Pamlico Sound.
W 1864 r. wojska konfederackie zdemontowały soczewkę Fresnela czwartego rzędu, ale wojska Unii później ją odrestaurowały.
Latarnia Ocracoke jest najstarszą działającą latarnią morską w Karolinie Północnej i drugą najstarszą latarnią morską w tym stanie. Latarnia została zautomatyzowana w 1955 roku. W miesiącach letnich, gdy na służbie jest strażnik Parku Narodowego USA, zwiedzający mogą wejść na podstawę latarni. Wejście na szczyt latarni jest zabronione, ponieważ proste, stalowe, spiralne schody są bezpieczne tylko w przypadku prac konserwacyjnych.
Nie jest to jednak oryginalna klatka schodowa; pierwotnie były to drewniane schody spiralne wbudowane w wewnętrzną ścianę zewnętrzną. Zostały one usunięte w latach 50. XX wieku z powodu nadmiernego gnicia desek i braku konieczności posiadania solidnych schodów ze względu na automatyzację latarni. Drewniane schody zostały usunięte, a otwory w ceglanej latarni zostały zabetonowane.
Latarnia została wpisana do Narodowego Rejestru Zabytków w 1977 roku jako Ocracoke Light Station.
Karolina Północna