Farlow and Kenrick Parks Historic District, Newton

Farlow and Kenrick Parks Historic District to dzielnica historyczna o charakterze głównie mieszkalnym w rejonie Newton Corner w Newton w stanie Massachusetts. Dzielnica ma kształt zbliżony do trójkąta i jest ograniczona od północy przez Massachusetts Turnpike, od wschodu przez Park Street, a od zachodu przez Franklin i Newtonville Avenues. Nazwę nadano dwóm parkom, które są ważnymi elementami centralnymi dzielnicy. Park Kenricka to niewielki park w kształcie rombu na południowym krańcu dzielnicy, zaprojektowany przez Alexandra Wadswortha. Został on założony na prośbę Williama Kenricka, ogrodnika, którego dom w stylu federalnym z 1822 roku został przeniesiony na ten teren po ukończeniu budowy parku. Farlow Park to większy prostokątny park w północno-zachodniej części dzielnicy, który powstał dzięki darowiźnie Johna Farlowa. Jego krajobraz jest podobny do Bostońskiego Ogrodu Publicznego, z okazami drzew i sztucznym stawem z mostkiem.

Dzielnica ta była jednym z pierwszych dużych obszarów podmiejskiego rozwoju mieszkalnego w Newton, do czego przyczyniła się stacja kolejowa w Newton Corner oraz rozwój linii tramwajowych. Wczesny rozwój nastąpił w latach czterdziestych XIX wieku, kiedy to w okolicy powstało wiele domów w stylu greckiego i włoskiego renesansu, ale główny rozwój nastąpił w latach 1870-1910, kiedy to powstała znaczna liczba domów w stylu Queen Anne i Colonial Revival. W dzielnicy znajduje się kilka ważnych kościołów: Immanuel Baptist Church z 1885 roku, zaprojektowany przez H. H. Richardsona; Newton Methodist Episcopal Church z 1897 roku, zaprojektowany przez Crama, Wentwortha i Goodhue'a; oraz Grace Episcopal Church z 1872 roku, zaprojektowany przez Alexandra Rice'a Esty'ego.

Dzielnica została wpisana na listę National Register of Historic Places w 1982 r. a w 1986 r. poszerzono ją o odcinek Park Street w pobliżu południowego krańca Kenrick Park.