Oliver Johnson's Woods Historic District, Indianapolis

Oliver Johnson's Woods to historyczna dzielnica i sąsiedztwo w północnej części Indianapolis, w stanie Indiana, w Stanach Zjednoczonych. Położona w południowej części Washington Township, dzielnica zajmuje teren, na którym kiedyś znajdowała się rodzinna farma Olivera Johnsona. Urodzony w miejscu, gdzie obecnie znajdują się tereny targowe stanu Indiana, Johnson dorastał w rodzinie pionierów mieszkających na obrzeżach stolicy stanu. Po osiągnięciu pełnoletności kupił posiadłość w niewielkiej odległości na zachód, do której przeniósł się w 1846 roku. W 1862 r. wybudował tu większe gospodarstwo i przez większość życia zajmował się uprawą ziemi. W miarę jak Indianapolis rozwijało się w kierunku północnym, dotarło do farmy Johnsona na początku XX wieku. Wiekowy farmer i jego synowie dostrzegli w rozwoju miasta szansę na zysk finansowy i w 1905 roku ogłosili podział 0,25 mili kwadratowej swojej posiadłości na pojedyncze działki. Wybrali korzystny moment na sprzedaż swojej własności; gdy nowi mieszkańcy zaczęli budować swoje domy, wzdłuż College Avenue po zachodniej stronie dzielnicy zbudowano kolej międzymiastową, która połączyła centrum miasta z Broad Ripple. Wielu dobrze prosperujących biznesmenów przyciągnęły duże działki i zalesione ulice; w 1912 roku miasto zaanektowało Oliver Johnson's Woods, a do wybuchu II wojny światowej ulice wypełniły się dużymi domami zbudowanymi w różnych stylach architektonicznych. Ci pierwsi mieszkańcy pochodzili z wielu różnych grup etnicznych: Europejscy imigranci stawali się coraz zamożniejsi i opuszczali swoje etniczne enklawy, a nowe dzielnice, takie jak Oliver Johnson's Woods, przypadły im do gustu. Wśród czołowych mieszkańców dzielnicy była kolonia Żydów pochodzenia niemieckiego.

Domy w tej dzielnicy zazwyczaj charakteryzują się stylami architektonicznymi popularnymi na początku XX wieku, takimi jak Colonial Revival, Tudor Revival, Arts and Crafts, American Foursquare i Prairie School. Wiele domów w stylu Colonial Revival w tej dzielnicy zostało zbudowanych przez Williama F. Nelsona, który był zarówno architektem, jak i generalnym wykonawcą tych projektów. Spośród wszystkich innych domów w dzielnicy wyróżnia się oryginalny dom Johnsona; obecnie znany jako Johnson-Denny House, pierwotnie zwrócony był w stronę Central Avenue, ale jego nowy właściciel przeniósł go w 1919 r. na Park Avenue, gdy okoliczne tereny były zabudowywane. Wokół domu znajdowały się kiedyś inne budynki, ale nie zachowały się.

Dziś Las Olivera Johnsona jest otoczony przez dzielnicę Meridian-Kessler i pozostaje zalesioną dzielnicą klasy średniej, jaką miał być w pierwotnych planach. W 1979 roku Dom Johnsona-Denny'ego został wpisany na listę National Register of Historic Places; uznano go za kwalifikujący się ze względu na jego miejsce w lokalnej historii i dobrze zachowaną zabytkową architekturę. Dwadzieścia pięć lat później cały Las Olivera Johnsona został uznany za dzielnicę historyczną i wpisany do rejestru ze względu na swoją architekturę i lokalne znaczenie historyczne. Obszar uznany za historyczny obejmuje około 40 akrów; dziewięćdziesiąt dwa różne budynki w tej strefie zakwalifikowały się jako nieruchomości wnoszące wkład. Dziewięćdziesiąt z tych budynków to domy; w 1999 roku badanie dotyczące ochrony zabytków przeprowadzone przez Indiana Landmarks oceniło cztery z nich jako "wybitne", siedemnaście jako "godne uwagi", a pozostałe sześćdziesiąt dziewięć po prostu jako "wnoszące wkład".