Boydville, Martinsburg

Boydville to rezydencja w stylu późno-gruzińskim w Martinsburgu, w Zachodniej Wirginii. Dom znajduje się w pobliżu centrum historycznego dystryktu Boydville, na obszarze 15,35 akrów. Dom został zbudowany w 1812 roku przez Elishę Boyda, członka Izby Delegatów Wirginii i oficera Czwartego Pułku Wirginii w wojnie 1812 roku.

Dwupiętrowy, pokryty sztukaterią kamienny dom składa się ze skrzydła środkowego z dziewięcioma pokojami, skrzydła prawego, które pierwotnie służyło jako przedszkole, oraz skrzydła lewego, w którym mieściła się kuchnia. W centralnie położonym głównym domu zachowała się oryginalna stolarka, z ręcznie rzeźbionymi ościeżnicami drzwi i mantolami przywiezionymi z Anglii. Wewnętrzne ściany działowe są murowane i pokryte tynkiem.

Elisha Boyd, umierając w 1841 roku, pozostawił dom swojej córce Mary. Mary była żoną Charlesa J. Faulknera I, członka Izby Delegatów Wirginii, który opowiadał się za stopniowym znoszeniem niewolnictwa i przymusową aneksją Teksasu z Meksyku. Faulkner pełnił funkcję ambasadora we Francji w administracji Jamesa Buchanana w latach 1859-1861. Podczas amerykańskiej wojny secesyjnej Faulkner był asystentem adiutanta generalnego Stonewalla Jacksona, a także tymczasowym przewodniczącym Konwencji Konstytucyjnej Wirginii Zachodniej w 1872 roku. Syn Faulknera, Charles J. Faulkner II, został senatorem Stanów Zjednoczonych.

W czasie amerykańskiej wojny secesyjnej Boydville i dwa inne domy zostały przeznaczone do spalenia przez generała Davida Huntera w odwecie za spalenie domu gubernatora Maryland Bradforda. Mary Faulkner uzyskała zwolnienie od Abrahama Lincolna, dzięki czemu dom ocalał.

Boydville zostało wpisane na listę National Register of Historic Places w 1970 roku.