Olmos Dam, San Antonio

Olmos Dam to zapora retencyjna znajdująca się w San Antonio w Teksasie. Została zbudowana w latach 20-tych XX wieku, po katastrofalnej powodzi w San Antonio we wrześniu 1921 roku. Prace nad tamą rozpoczęto 19 stycznia 1925 r. ukończono w 1926 r. a w 1929 r. ukończono budowę kanału odcinającego, który miał umożliwić nadmiarowi wody ominięcie Wielkiego Zakrętu w centrum miasta. Projekty, które wspólnie zapewniły ochronę przeciwpowodziową.

W latach 70. XX wieku miasto San Antonio i San Antonio River Authority wprowadziły ulepszenia. W marcu 1979 r. wprowadzono ulepszenia mające na celu wzmocnienie i zakotwiczenie tamy, a także modyfikację działania bramy w celu zapewnienia awaryjnego rozlewiska.

W zaporze znajduje się sześć wrót, z których dwa są otwarte przez cały czas do wysokości 0,61 m. Są one obracane raz w tygodniu. Każda brama jest sterowana za pomocą siłownika znajdującego się w budynku zapory.

Paula Allen, felietonistka historyczna z San Antonio Express-News, nazwała tamę "klejnotem w koronie systemu przeciwpowodziowego San Antonio".

Stał się on "podstawową konstrukcją na północ od centrum San Antonio".

Wykopaliska prowadzone w okolicy zapory Olmos, zarówno przed jej budową w latach 20. XX wieku, jak i w późniejszych, np. w 1979 roku, dostarczyły wielu artefaktów pochodzących od rdzennych Amerykanów.