Kāneʻohe Bay, Kāneʻohe

Zatoka Kāneʻohe, o powierzchni 45 km2, jest największym osłoniętym akwenem wodnym na głównych wyspach Hawajów. Ta zdominowana przez rafy embayment stanowi ważny element krajobrazowy i rekreacyjny wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża wyspy Oʻahu. Największym skupiskiem ludności w Zatoce Kāneʻohe jest miasto Kāneʻohe.

Zatoka ma około 13 km długości i 4,3 km szerokości, z otworem wejściowym o szerokości 7,4 km i maksymalną głębokością 12 m w pogłębionym kanale. Znajduje się tu jedna z dwóch raf barierowych w archipelagu, druga to rafa barierowa wyspy Moloka o długości 43 km, a także rozległa rafa koralowa z ławicami w obrębie dużej laguny. Dwa żeglowne kanały przecinają północny i południowy koniec rafy barierowej. Głębszy, północny kanał, znajdujący się w pobliżu Parku Regionalnego Kualoa, zapewnia wejście z północnego Pacyfiku do kanału dla statków pogłębionego na całej długości laguny w latach 1939-1945. W lagunie znajdują się rozległe rafy koralowe i przybrzeżne, a jej południowy koniec jest częściowo zamknięty przez półwysep Mokapu. Na półwyspie tym znajduje się Baza Korpusu Piechoty Morskiej na Hawajach.

W Zatoce Kāneʻohe znajduje się pięć nazwanych wysp lub wysepek. Piaskowy bar, Kapapa i Kekepa to wysepki na rafie koralowej. Dwie wyspy w Zatoce Kāneʻohe są wyróżniające się: Mokoliʻi i Moku o Loʻe, największa z pięciu wysp. Mokoliʻi to pozostałość wulkaniczna na północnym krańcu zatoki, miejsce dawnego lotniska Kualoa. Społeczność po północnej stronie nazywa się Waikane lub North Koʻolaupoko.

Wyspa Kokosowa to odizolowana pozostałość wulkaniczna położona w południowo-zachodniej części zatoki. Wyspa Kokosowa należy do stanu Hawaje i jest siedzibą Uniwersytetu Hawajskiego oraz Laboratorium Pauley-Pagen. Wyspa Kokosowa została wykorzystana w sekwencji otwierającej program telewizyjny Wyspa Gilligana.

W sierpniu 2010 r. w zatoce kręcono film "Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach".

Pod względem geologicznym zatoka Kāneʻohe stanowi część dawnej kaldery wulkanu Koʻolau. W prehistorii większość wulkanu katalizatorem osunęła się do Oceanu Spokojnego, pozostawiając po sobie jedynie pasmo i zatokę.