Sheridan Park Historic District, Chicago

Sheridan Park Historic District to historyczna dzielnica mieszkaniowa w dzielnicy Uptown w Chicago, w stanie Illinois. Powstała w latach 1891-1929 i składa się z domów jednorodzinnych, małych budynków mieszkalnych i kilku większych hoteli apartamentowych. Domy zostały zbudowane na wczesnym etapie rozwoju dzielnicy - prawie wszystkie ukończono do 1910 roku; w tamtym czasie dzielnica była planowana jako przestronne przedmieście i kategoryzowana ze społecznościami North Shore. Wszystkie mieszkania zostały zbudowane w XX wieku, gdy gęste centrum Chicago rozrosło się na terenie dzielnicy. W dzielnicy znajduje się przede wszystkim duża kolekcja sześciopiętrowych apartamentów; takie małe, zaledwie trzypiętrowe mieszkania doskonale pasowały do domów jednorodzinnych w pierwotnej dzielnicy.

Dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków 27 grudnia 1985 roku.

Pomimo federalnego oznaczenia historycznego, w latach 90. i 2000 wiele pięknych domów w tej dzielnicy zostało zburzonych i zastąpionych nowymi osiedlami kondominiów. Wyburzono między innymi najstarszy dom w dzielnicy, znajdujący się na 4600 przecznicy North Beacon Street. Rozbiórki w dzielnicy trwają nadal, a ostatnio, na początku 2020 roku, wyburzono dwa budynki mieszkalno-handlowe o mieszanym przeznaczeniu po wschodniej stronie bloku 4600 przy North Clark Street.

Brak ochrony, jaką zapewnia federalne oznaczenie dzielnicy historycznej, skłonił mieszkańców ulicy Dover do rozpoczęcia w 2005 r. starań o oznaczenie jej jako miejskiej dzielnicy zabytkowej. Proces ten został zakończony w 2007 roku. Od tego czasu wiele zabytkowych nieruchomości przy Dover Street zostało z powodzeniem odnowionych i rozbudowanych z zachowaniem historycznych fasad. Wśród godnych uwagi architektów, których prace można znaleźć przy Dover Street, są James Gamble Rogers, który później zaprojektował wiele budynków dla uniwersytetów Northwestern i Yale, oraz E.E. Roberts, współczesny Frankowi LLoydowi Wrightowi architekt szkoły preriowej.