Blue Bird Inn, Detroit

The Blue Bird Inn, przy 5021 Tireman, był nocnym klubem jazzowym w Detroit, w którym muzyka grana była każdej nocy oprócz poniedziałków. Klub należał do Afroamerykanów i do końca lat 40. był najważniejszym miejscem, w którym można było posłuchać muzyki bop w mieście.

Kompozycja Thada Jonesa "5021" nawiązuje do adresu Blue Bird, a Tommy Flanagan złożył hołd temu miejscu w utworze tytułowym do albumu z Kennym Burrellem zatytułowanego Beyond the Blue Bird.

Muzyka na żywo odbywała się w tym miejscu od lat 30. XX wieku, ale w 1948 roku Phil Hill został zatrudniony do stworzenia zespołu, który grałby bebop. W skład pierwszego tria Hilla wchodzili Abe Woodly na wibrafonie i Art Mardigian na perkusji oraz Hill na fortepianie.

W następnym roku do Hilla i Mardigana dołączyli Wardell Gray, James "Beans" Richardson na basie i Jack Tiant na bongosach. 20 lipca 1949 r. Phil Hill Quintet nagrał płytę koncertową. W kwietniu następnego roku kwartet Wardella Graya z udziałem Hilla, Richardsona i Mardigana nagrał płytę dla wytwórni Prestige.

W drugiej połowie 1949 r. na czele tria stanął Tate Houston, a później Frank Foster.

Na początku lat 50. kwintet Billy'ego Mitchella, w którym występował Elvin Jones, zastąpił trio Hilla w roli zespołu domowego. W 1953 r. do zespołu dołączył Miles Davis, który powracał do niego wielokrotnie z własnymi grupami.

Wśród innych wykonawców znaleźli się Pepper Adams, Sonny Stitt, Ahmad Jamal, Donald Byrd, Frank Gant i Curtis Fuller.

W 2018 roku budynek został zakupiony przez Detroit Sound Conservancy, lokalną organizację non-profit zajmującą się ochroną i wspieraniem muzyki.

W 2020 roku klub został uznany przez miasto Detroit za lokalną dzielnicę historyczną.