Orange Street Historic District, New Haven

Orange Street Historic District obejmuje duży obszar mieszkalny w dzielnicy East Rock w New Haven w stanie Connecticut. Obszar ten, ograniczony ulicami Orange, Cottage, Eagle, State i Audubon, rozwijał się w latach 1830-1900 i obejmuje wiele dobrze zachowanych XIX-wiecznych budynków mieszkalnych. W 1985 roku obszar ten został wpisany na listę U.S. National Register of Historic Places. W tym czasie znajdowało się tam 546 budynków, które uznano za przyczyniające się do historycznego charakteru tego obszaru.

Wczesna gospodarka New Haven opierała się głównie na handlu prowadzonym wokół portu. W latach dwudziestych XIX wieku otwarto kanał Farmington, co zapoczątkowało rozwój przemysłu, któremu towarzyszył wzrost liczby ludności. Obszar Orange Street, położony na północny wschód od New Haven Green, był jednym z miejsc, które w tym okresie znacznie się rozwinęły. Około 1850 roku miasto stało się węzłem transportu kolejowego, a jego baza przemysłowa znacznie się powiększyła. Rozwój mieszkalnictwa w rejonie Orange Street rozszerzył się poza Clark Street, na obszar, który do 1850 roku był ziemią uprawną.

Dzielnica ta jest obszarem o nieregularnym kształcie, ograniczonym od północnego zachodu ulicą Orange Street, między ulicami Audubon i Cottage. Północno-zachodnia połowa Orange Street jest włączona do Whitney Avenue Historic District, która od zachodu graniczy z Orange Street Historic District. Południowo-wschodnią granicę stanowi State Street, choć nie uwzględniono tu budynków wychodzących na State Street. Większość budynków w dzielnicy to budynki mieszkalne o konstrukcji szkieletowej. Są one zróżnicowane stylistycznie, z reprezentatywnymi przykładami stylów od późnego okresu federalnego z lat 20. XIX wieku do Colonial Revival z początku XX wieku.