Osborne Apartments, Nowy Jork

The Osborne, znany również jako Osborne Apartments lub 205 West 57th Street, to budynek mieszkalny przy Seventh Avenue i 57th Street w Midtown Manhattan w Nowym Jorku. Budynek został pierwotnie zaprojektowany przez Jamesa Edwarda Ware'a i zbudowany w latach 1883-1885. Przybudówka od strony zachodniej, zaprojektowana przez Alfreda S. G. Taylora i Juliana Clarence'a Leviego, powstała w 1906 roku. The Osborne jest drugim najstarszym luksusowym apartamentowcem w Nowym Jorku, zaraz za Dakotą.

Fasada budynku Osborne'a jest pokryta boniowanymi blokami z brązowego kamienia, z głównym wejściem od strony 57. ulicy i różnymi konfiguracjami okien. Na pierwszym piętrze znajduje się rozbudowane foyer i lobby, a na pozostałych piętrach - mieszkania w układzie dwupoziomowym. Południowa część budynku, zwrócona w stronę 57th Street, ma 11 pięter i pierwotnie mieściła główne pomieszczenia mieszkalne z wysokimi sufitami. Część północna, znajdująca się na tyłach budynku, ma 15 pięter i mieściła sypialnie i pokoje dla służby. Osborne został pierwotnie zbudowany z 38 mieszkaniami, choć wiele z nich zostało stopniowo podzielonych począwszy od wczesnych lat 20.

Imiennikiem budynku był przedsiębiorca kamieniarski Thomas Osborne, który nabył teren w 1883 r. od restauratora Johna Taylora, budując budynek jako inwestycję spekulacyjną. Koszt budowy, wynoszący 2 miliony dolarów, zmusił Thomasa Osborne'a do przejęcia nieruchomości, co doprowadziło do nabycia budynku przez rodzinę Taylora w 1889 roku. Taylorowie sprzedali budynek Osborne'a w 1961 r. a w następnym roku został on przekształcony w spółdzielnię mieszkaniową. W całej swojej historii Osborne był domem wielu artystów, aktorów i muzyków, a także mieszkańców z wyższej klasy średniej, takich jak lekarze i prawnicy. W 1991 r. Komisja Ochrony Zabytków Miasta Nowy Jork uznała budynek za zabytek miejski, a w 1993 r. został on wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.