Warren Bridge, Boston

Most Warrena łączył centrum Bostonu w stanie Massachusetts z Charlestown od czasu jego budowy w latach dwudziestych XIX wieku do rozbiórki w 1962 roku. W 1978 roku zastąpiła go tama na rzece Charles.

Most Warrena został zamówiony w 1823 roku i zarejestrowany w 1828 roku przez Johna Skinnera i Isaaca Warrena, w odpowiedzi na niepopularne politycznie opłaty za przejazd mostem na rzece Charles z 1786 roku. Właściciele mostu zostali upoważnieni do pobierania opłat do czasu otrzymania zwrotu kosztów budowy mostu i innych niezbędnych wydatków wraz z pięcioprocentowymi odsetkami, kiedy to most miał powrócić do Commonwealthu. Wyraźnie ograniczono im możliwość pobierania opłat za przejazd przez okres dłuższy niż sześć lat.

Most został otwarty dla ruchu 25 grudnia 1828 roku. Połączył on ulicę Beverly w dzielnicy North End w Bostonie z niepodległym wówczas miastem Charlestown przy City Square. Most na rzece Charles również kończył się na City Square, a po stronie bostońskiej na Charlestown Street. Wywołało to proces sądowy, w którym Daniel Webster występował jako adwokat właścicieli Charles River Bridge. Sprawa trafiła ostatecznie do Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych jako Charles River Bridge v. Warren Bridge.

W 1833 r. władze Commonwealthu przejęły kontrolę nad mostem, a opłaty za jego użytkowanie pobierano do kwietnia 1836 r. kiedy to most został uznany za wolny od opłat. Most Warrena stał się mostem stanowym, wolnym od opłat 2 marca 1836 roku. Wpływy z opłat pobieranych przez państwo za przejazd mostami Charles River Bridge i Warren Bridge wystarczyły do utworzenia funduszu w wysokości 850 000 dolarów; W dniu 1 grudnia 1843 roku mosty zostały uznane za wolne od opłat i pozostały wolne do 1 czerwca 1854 roku, kiedy to dochody z funduszu okazały się niewystarczające do utrzymania mostów, a duża część kapitału została wydana. Cel ten został osiągnięty w 1858 roku, a od 30 kwietnia 1858 roku oba mosty były wolne od opłat.