Downtown Concord Historic District, Concord

Historyczny okręg Downtown Concord obejmuje większość komercyjnego centrum Concord w stanie New Hampshire w Stanach Zjednoczonych. Concord, założony w 1734 r. stał się stolicą stanu w 1808 r. a w 1823 r. siedzibą hrabstwa Merrimack. Nastąpił wzrost gospodarczy, częściowo dzięki tym instytucjom rządowym, ale także dzięki rozwojowi przemysłu wzdłuż rzeki Merrimack, która przepływa przez miasto na wschód od śródmieścia, oraz dzięki pojawieniu się w latach 40. XIX wieku kolei. Dom Stanowy New Hampshire został zbudowany w 1819 roku na południe od tradycyjnego centrum miasta, a komercyjne serce miasta zaczęło kształtować się wzdłuż First New Hampshire Turnpike na południe od Domu Stanowego. W 2000 roku dzielnica została wpisana na listę National Register of Historic Places.

Dzielnica koncentruje się na North i South Main Street, między Loudon Road/Centre Street na północy a Hills Avenue na południu. Obejmuje on także nieruchomości przy North State Street pomiędzy ulicami Pleasant i School, a także niektóre z bocznych ulic rozciągających się po jednej przecznicy po obu stronach Main Street. Nie obejmuje on Domu Stanowego New Hampshire ani jego terenów, które są częścią dzielnicy Concord Civic District.

Większość budynków w dzielnicy została zbudowana w drugiej połowie XIX wieku. Najstarszym budynkiem o konstrukcji szkieletowej jest drewniany dom Upham-Walker House przy Park Street z 1819 roku, który jest osobno wpisany do Krajowego Rejestru. Pierwszy murowany budynek handlowy w Concord, budynek Merrimack County Bank przy 47 North Main Street, został zbudowany w 1808 r. i znacznie przebudowany w latach 60. XIX w.; jest on również wpisany na oddzielną listę. Po przybyciu kolei nastąpił gwałtowny rozwój budownictwa w latach 50. i 60. XIX w. kiedy to powstało wiele murowanych budynków przy Main Street.