West Newton Hill Historic District, Newton

West Newton Hill NR Historic District to historyczna dzielnica mieszkaniowa wpisana do Krajowego Rejestru w miejscowości West Newton, w mieście Newton, w stanie Massachusetts w Stanach Zjednoczonych. Składa się ze spójnej kolekcji przestronnych domów zbudowanych w drugiej połowie XIX wieku, reprezentujących rozwój obszaru West Newton jako modnego przedmieścia kolejowego. Dzielnica została wpisana na listę National Register of Historic Places w 1986 roku.

W 1834 roku przez West Newton przeprowadzono linię kolejową Boston and Worcester, co doprowadziło do pierwszego znaczącego okresu rozwoju miasta. W tym czasie na wzgórzu na południe od linii kolejowej wytyczono ulicę Chestnut i wybudowano kilka domów. Uruchomienie regularnych połączeń pasażerskich w 1843 roku spowodowało dalszy rozwój wioski, a w 1849 roku deweloperzy zatrudnili Alexandra Wadswortha, by wytyczył na wzgórzu 80-akrowy teren pod zabudowę. Dziesięć domów zostało zbudowanych przed 1879 rokiem, a większość zabudowy powstała w latach 1880-1900. W skład dzielnicy wchodzi 36 akrów tych pododdziałów, na których znajduje się 58 domów, w których przeważa styl Queen Anne, Shingle i Colonial Revival. Tylko sześć domów zostało wybudowanych na tym terenie po 1936 roku.

Jednym z najstarszych domów w dzielnicy jest 12 Valentine Street, dom w stylu greckiego renesansu, który został przeniesiony na obecne miejsce i prawdopodobnie zawiera drewno pochodzące z dawnego gospodarstwa. Dawniej był to dom Lawsona Valentine'a. Jednym z nielicznych domów w stylu antebellum w tej dzielnicy jest dom przy 128 Chestnut Street, należący do Henry'ego i Catherine Porter Lambert, zbudowany w 1854 r. z przebudową w stylu Queen Anne wprowadzoną w 1900 r. W dzielnicy znajdują się dwa godne uwagi domy w stylu Second Empire, przy 152 Chestnut Street i 292 Otis Street, a także inny dobrze zachowany przykład domu przy 129 Chestnut Street. W okolicy znajduje się również kilka domów w stylu włoskim. Przy Chestnut Street znajduje się wiele domów w stylu Queen Anne, wśród których na szczególną uwagę zasługuje dom przy 170 Chestnut, charakteryzujący się asymetryczną stylistyką oraz typowymi dla tego stylu zróżnicowanymi szczytami, lukarnami i występami. Domy przy 332 i 334 Otis Street są niemal lustrzanymi odbiciami siebie nawzajem, z wystającymi poza środek pawilonami i czterospadowymi dachami. Narożny dom przy 333 Otis Street ma parę wieżyczek, ganek z kolumnami o kapitelach scamozziego, porte-cochère i wieżyczkową wozownię, która naśladuje dom główny.

Rzeźba z brązu autorstwa Anne Whitney, Dziecko z liśćmi lilii kalifornijskiej, jest ważnym elementem dzielnicy. Rzeźba ta została odlana z pracy Whitney z 1893 roku zgłoszonej na Światową Wystawę Kolumbijską i zainstalowana w 1903 roku ku pamięci Catherine Porter Lambert z 128 Chestnut Street. Rzeźba ta, odróżniająca się od większości dzieł Whitneya swoim secesyjnym wyglądem, znajduje się w małym ogrodzie społecznym na wyspie u zbiegu ulic Chestnut, Highland i Valentine.

Obszar wpisany do Krajowego Rejestru jest ograniczony od zachodu ulicą Chestnut, biegnącą na południe od Westfield Road do Highland Street, a od północy ulicą Otis od Chestnut do Lenox Street, która wyznacza wschodnią granicę. Południową granicę wyznaczają ulice Valentine i Highland, z pominięciem domów położonych na południe od tych ulic, z wyjątkiem domów położonych w obrębie trójkątnego skrzyżowania Valentine Street z Burnham i Hampshire Roads.

W 2017 r. Komisja Historyczna Newton i Komisja Historyczna Massachusetts zatwierdziły raport z badań, w którym zaproponowano utworzenie Lokalnego Rejonu Historycznego na West Newton Hill, obejmującego około 330 domów, w tym domy znajdujące się w istniejących obszarach Krajowego Rejestru obejmujących ten obszar, jak również Putnam Street, oraz osiedle Day Estate, a także kilka pojedynczych budynków, takich jak: Drugi Kościół, oryginalna Szkoła Peirce'a, Klub Sąsiedzki i Dom Henry'ego Daya, obecnie Szkoła Muzyczna All Newton. Proponowane granice tej nowej dzielnicy połączyłyby domy po obu stronach Chestnut Street w jeden chroniony obszar, pozwalając jednocześnie na bieżące zmiany i modernizacje. Propozycja ta nie została poddana pod głosowanie Rady Miasta Newton ze względu na brak konsensusu w sąsiedztwie. Najbardziej zabytkowe budynki nie są chronione przed rozbiórką.