Ballardvale District, Andover

Dzielnica Ballardvale w Andover, w stanie Massachusetts, obejmuje zabytkową wioskę młyńską Ballardvale w północno-zachodniej części miasta. Skupia się na przecięciu rzeki Shawsheen przez Andover Street i obejmuje budynki przy High Street, Center Street i innych przyległych drogach po obu stronach rzeki. W 1982 r. dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków.

Ballardvale było pierwszym planowanym osiedlem młynów w Andover. John i William Marlandowie byli głównymi inwestorami w Ballardvale Manufacturing Company, pod auspicjami której rozwijano ten obszar. Nazwę nadano jej na cześć Timothy'ego Ballarda, który wcześniej prowadził tartak i młyn w miejscu założonym przez Marlandów. Przez około 100 lat, między 1835 a 1935 rokiem, istniała tu niezwykle samodzielna społeczność: oprócz młynów były tu sklepy, kościoły, szkoła i stacja kolejowa.

Marlandowie posiadali około 50 akrów ziemi, która została zagospodarowana na potrzeby wspólnoty. Większość budynków mieszkalnych stanowiły stosunkowo skromne domki na małych działkach, z popularnymi w tamtych czasach detalami stylistycznymi. Wiele z nich zostało zbudowanych przez znanego w okolicy budowniczego Jacoba Chickeringa. Jeden z typowych domów znajduje się przy 36-40 Center Street: jest to czterorodzinny, 2+1⁄2-piętrowy dom o konstrukcji szkieletowej z drewna z minimalną stylizacją włoską.

Zachowały się cztery główne budynki młyna. Najstarszy budynek, z 1836 r. jest czteropiętrowy, murowany, z granitowymi wykończeniami. Obok stoi drewniany budynek młyna, a w kompleksie znajdują się jeszcze inne budynki, wybudowane w XIX wieku. Inną godną uwagi budowlą jest most kratownicowy z 1872 r. przecinający rzekę poniżej kompleksu młyńskiego.