Central Square Historic District, Waltham

Central Square Historic District to historyczna dzielnica obejmująca centralny plac miejski miasta Waltham w stanie Massachusetts oraz kilka budynków komercyjnych stojących przy placu lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie. Obszar ten jest ograniczony ulicami Carter, Moody, Main i Elm; w skład dzielnicy wchodzi czternaście budynków, które znajdują się przy ulicach Main, Elm, Lexington i Church, po północnej i wschodniej stronie obszaru wspólnego. W 1989 r. dzielnica została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków.

Chociaż Waltham zostało zasiedlone w XVII wieku i zarejestrowane jako miasto w 1738 roku, nie miało rozpoznawalnego centrum aż do lat 30. XIX wieku, kiedy to pobliska firma Boston Manufacturing Company przekazała miastu teren, który obecnie służy jako centralny plac. W latach czterdziestych XIX wieku obszar ten zyskał na znaczeniu dzięki pojawieniu się linii kolejowej i budowie mostu Moody Street na rzece Charles. Waltham zostało zarejestrowane jako miasto w 1884 roku. Jego ratusz, budynek w stylu georgiańskim z lat 1924-26, zaprojektowany przez Williama Rogersa Greely'ego, stoi na rogu ulic Main i Elm. Najstarszym budynkiem komunalnym w dzielnicy jest remiza strażacka z 1887 r. przy Lexington Street 25; jest to ceglany budynek w stylu Queen Anne, zaprojektowany przez miejscowego architekta Samuela Patcha. Stoi on obok budynku posterunku policji z 1890 r. zaprojektowanego przez firmę Hartwell & Richardson. Po drugiej stronie ulicy Main Street, od strony ulicy Wspólnej, stoi rząd budynków handlowych. Wiele z nich zostało zaprojektowanych przez architekta Henry'ego W. Hartwella, podobnie jak budynek Music Hall przy Elm Street 15. Większość z tych budynków została zbudowana między 1880 a 1920 rokiem.